عدالت نسبت به نسل های آینده در استفاده از منابع طبیعت از دیدگاه فرهنگ رضوی

در پژوهش حاضر در پاسخ به پرسش رعایت عدالت و احساس مسوولیت در حفظ منابع طبیعی و پیشگیری از مشکلات زیست محیطی چه جایگاهی دارد و مانند آن اشاره شده که اطلاق ادله عدالت نشانگر آن است که در استفاده از منابع طبیعت، عدالت به نسل حاضر محدود نشده و نسل های آینده را نیز در بر می گیرد، لذا عدالت شیوه تولید و توزیع مستمر فعالیت، جهت رسیدن و حفظ نمودن توانمندی متوازن همگان به طور یکسان است، با توجه به معنای لغوی عدالت وقتی هر چیز در جای خود قرار گیرد، تعادلی که در نظام طبیعت بر مبنای عدل و حق آفریده شده، به وجود می آید. ویژه سازی اموال و منابع طبیعی، باعدالت همخوانی نداشته و از دیدگاه فرهنگ رضوی حرام است، زیرا استفاده از منابع طبیعی و داشتن یک محیط زیست سالم حق همه انسان ها، از جمله نسل های آینده بوده و همه مردم به عدالت اجتماعی موظف هستند، امام رضا (ع) به کار بستن عدالت و نیکوکاری را عامل پایداری نعمت ها برشمرده و علی (ع) تهیدستی مردم را معلول ویرانی و توسعه نیافتگی و استفاده نکردن با استفاده بهینه (عادلانه نکردن از امکانات بالقوه دانسته اند. تاکید امام رضا(ع) بر حسن تدبیر و تقدیر درمعیشت نشانگر لزوم عدالت همه مردم، حتی نسل های آینده در استفاده از منابع طبیعی است. نکوهش اسراف و تبذیر توسط آن حضرت و توصیه ایشان به امر به معروف و نهی از منکر با توجه به دامنه گسترده، استفاده بهینه از منابع طبیعی را نیز شامل می شود. هدف از پژوهش حاضر نشان دادن اهتمام اسلام به عدالت حتی در مورد نسل های آینده و در نتیجه اهمیت حفظ محیط زیست است

کلیدواژه ها:

امام رضا(ع) ، عدالت ، حسن تدبیر ، منابع طبیعی ، نسل آینده .