جستاری در آموزه های امامتی سه تن از راویان متهم به غلو و نشانه های باورپذیری آنها

راهیابی احادیث پرشمار راویان ضعیف یا متهم به غلو و دروغگویی به نگاشته های حدیثی شیعه و حتی معتبرترین آنها، پیامدهایی چون انکار آموزه های نهفته در احادیث این گروه و تردید در درستی برخی از آنها را به دنبال داشته است. چاره اندیشی در چگونگی رویارویی با این راویان و احادیث آنها، به ویژه آن دسته از احادیث که به گونه ای با باورهای پیوسته با امامت گره خورده اند، ازجمله بایسته های حدیث­پژوهی به شمار می رود. در این مختصر کوشیده­­ایم با بازخوانی بخشی از میراث امامتی سه تن از راویان متهم به غلو: سهل بن زیاد، محمد بن سنان زاهری و محمد بن علی ابوسمینه، و تطبیق آنها با دیگر احادیث هم­مضمون و روایت­شده از سوی راویان ثقه، همسویی این دو مجموعه و بالتبع، باورپذیر بودن دسته نخست را نشان دهیم.   

کلیدواژه ها:

سهل بن زیاد ، محمد بن سنان ، ابوسمینه ، اتهام به غلو ، الکافی