بررسی جایگاه پند و اندرز در آثار غنایی نظامی

نقش ادب تعلیمی در ادبیات فارسی بسیار پر رنگ است. چنانکه بخش عظیمی از آثار حماسی و غنایی ادبیات مشحون از ابیات حکمت آمیز و پندآموز است. در این میان نقش بزرگی چون حکیم نظامی گنجوی، در پرداختن به مسائل حکمی و تعلیمی بسیار برجسته و تاثیرگذار است. بحث اخلاق و نمود کارکردهای درست زندگی یکی از اهداف مهم نظامی بوده که آن را به وفور در داستانهای غنایی خویش آورده است و از هر بهانه ای در روند داستان برای بیان اعتقادات خویش بهره جسته است.از نتایج کاربست این رهیافت علمی بر می آید که توجه و اهمیت به آموزه های این شاعر بزرگ در آثارش، راهکاری اساسی برای رهایی انسان از قید و بندهایی است که مخل آرامش فکری و روحی انسان است. روش پژوهش در این نوشتار، توصیفی- تحلیلی است که با تحقیق در آثار غنایی نظامی و به روش اسنادی و کتابخانه ای صورت گرفته است. در این پژوهش قصد داریم تا به جایگاه پند و اندرز در آثار غنایی نظامی بر مبنای سه بعد وجودی انسان یعنی بعد الهی، اجتماعی و فردی بپردازیم تا دیدگاه تازهای را برای مخاطبان جویای ادب و اخلاق فراهم سازیم. در این پژوهش، بیشترین تاکید نظامی به بعد فردی انسان است که در نهایت به جامعه آرمانی و الهی میرسد.

کلیدواژه ها:

ادب تعلیمی ، پند و اندرز ، نظامی گنجوی