بحران تخریب سرزمین در دشت سیستان

امروزه تخریب سرزمین با توجه به روند رو به رشد جمعیت و تامین نیازهای آن و همچنین توسعه اقتصادی، بهره برداری غیر علمی و غیر منطقی از منابع، اجتناب ناپذیر است. از این رو پایش و شناسایی عوامل موثر بر تخریب سرزمین دریک منطقه برای مهار و مدیریت آن ضروری است. حال آن که این موضوعات کمتر مورد توجه متخصصین و مدیران قرار گرفته است. با توجه به بررسی های میدانی در دشت سیستان، عوامل اصلی محیطی و انسانی از عوامل عمده در تخریب سرزمین و منابع موجود آن محسوب می گردد. عوامل محیطی خشک سالی های متوالی 21 ساله اخیر، کاهش بارندگی پایین تر از سطح نرمال، افزایش دما، افزایش تبخیر و تعرق پتانسیل وزش طوفان های شدید را شامل می شود. عوامل انسانی شامل تغییر کاربری اراضی بخصوص تغییر کاربری اراضی کشاورزی به معادن برداشت خاک رس و بهره برداری های غیر مجاز در اراضی ملی منابع طبیعی می باشد. لذا در اثر عوامل مذکور بخش وسیعی از دشت سیستان تبدیل به مناطق برداشت فرسایش بادی گردیده است. جهت رفع معضلات ناشی از تخریب منابع خاک، آب و پوشش گیاهی در دشت پهناور سیستان استرداد حق آبه رودخانه هیرمند و احیاء تالاب بین المللی هامون امر حیاتی محسوب می گردد.

کلیدواژه ها:

تخریب سرزمین ، خشک سالی ، بیابان زایی ، دشت سیستان