تاملی در تمامی یا ناتمامی مثنوی مولوی

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 358

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JLL-19-39_008

تاریخ نمایه سازی: 19 تیر 1398

چکیده مقاله:

یکی­از معماهای ناگشوده مثنوی معنوی، بحث تمامی یا ناتما­می­آن در حیات مولاناست. عده ای بر این باورند که کهولت سن، بیماری و رحلت مولانا موجب شد تا مثنوی، خاصه، آخرین قصه آن؛یعنی قصه ذات­الصور، ناتمام باقی بماند­. برخی نیز معتقدند که مولانا سال­ها پیش از آنکه از دار دنیا برود مثنوی را به پایان رسانده بود و هیچ بحثی را ناتمام با­قی نگذا­شت. نتایج این پژوهش که به شیوه تحلیل محتوا انجام شده­ است نشان می­دهد که اتمام مثنوی­ نه تنها درزمان حیات مولانا صورت گرفته­، بلکه شخص وی برکتابت و نسخت آن نیز نظارت داشته و نیز قصه ذات الصور در آن ناتمام نمانده است و این داستان درواقع سرگذشت سلوک عارفانه سالکان و معرفت­جویانی­است که ماجرای عشق­شان با معشوق، نه آغازی دارد و نه فرجامی.

نویسندگان

علی قبادی کیا

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند

محمد بهنام فر

دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند