تاملی در تمامی یا ناتمامی مثنوی مولوی
محل انتشار: مجله نثر پژوهی ادب فارسی، دوره: 19، شماره: 39
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 358
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLL-19-39_008
تاریخ نمایه سازی: 19 تیر 1398
چکیده مقاله:
یکیاز معماهای ناگشوده مثنوی معنوی، بحث تمامی یا ناتمامیآن در حیات مولاناست. عده ای بر این باورند که کهولت سن، بیماری و رحلت مولانا موجب شد تا مثنوی، خاصه، آخرین قصه آن؛یعنی قصه ذاتالصور، ناتمام باقی بماند. برخی نیز معتقدند که مولانا سالها پیش از آنکه از دار دنیا برود مثنوی را به پایان رسانده بود و هیچ بحثی را ناتمام باقی نگذاشت. نتایج این پژوهش که به شیوه تحلیل محتوا انجام شده است نشان میدهد که اتمام مثنوی نه تنها درزمان حیات مولانا صورت گرفته، بلکه شخص وی برکتابت و نسخت آن نیز نظارت داشته و نیز قصه ذات الصور در آن ناتمام نمانده است و این داستان درواقع سرگذشت سلوک عارفانه سالکان و معرفتجویانیاست که ماجرای عشقشان با معشوق، نه آغازی دارد و نه فرجامی.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی قبادی کیا
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند
محمد بهنام فر
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند