معرفی پاره ای از مختصات واجی منحصربه فرد گویش رودباری (کرمان)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 371

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JLL-20-41_009

تاریخ نمایه سازی: 19 تیر 1398

چکیده مقاله:

  رودباری وابسته به گروه گویش­های بشکردی و از اعضای کمتر شناخته­شده خانواده زبان های ایرانی جنوب غربی­است که گونه های آن با چند مختصه واکه ای و همخوانی منحصربه فرد واجگانی در جنوب استان کرمان رواج دارند؛ مختصاتی که تاکنون مورد پژوهش دقیق زبان­شناختی واقع نگردیده­اند و مطالعه علمی آنها برپایه اصول پذیرفته زبان­شناسی نوین ضرورتی بسیار بدیهی دارد. گفتنی­است برخی از این مختصات، بازمانده مختصات واجی فارسی میانه و پاره­ای دیگر نتیجه وقوع تحول در واجگان فارسی میانه به شیوه­ای خاص در این گویش­اند. البته پژوهش حاضر می­کوشد بر پایه تحلیل پیکره زبانی حاصل از کار میدانی و ضبط گفتار آزاد گویشوران بی­سواد و سالخورده گونه رایج در شهرستان قلعه گنج، پنج مورد از آن مختصات واجی بارز را از منظر زبان­شناسی همزمانی بررسی و معرفی نماید. به بیان دقیق تر، این پژوهش سعی دارد با به­کارگیری آزمون جفت­های کمینه مطلق ارزش واجی پنج آوای خاص واجگان این گویش را بیازماید که عبارتند از: واکه­های مرکب فرودین [ɪə] و [ʊə]، همخوان روان تک­زنشی [ɾ]، و همخوان های لبی­شده [gw] و [xw] در آغازه هجا. یافته­های پژوهش نشان می دهد تمامی آواهای مزبور در واجگان گویش رودباری تمایزدهنده معنا و لذا دارای پایگاه و ارزش واجی­اند، اما میزان تقابل واجی آنها یکسان نیست؛ یعنی از حیث میزان تقابل واجی، آنها در امتداد یک پیوستار عمودی چهارجایگاهی قرار می­گیرند که واکه­های [ɪə] و [ʊə] مشترکا در بالاترین جایگاه و همخوان­های [ɾ]، [gw] و [xw] نیز به ترتیب در جایگاه­های دوم تا چهارم جای می­گیرند.

نویسندگان

سپهر صدیقی نژاد

دانشجوی دکترای زبان شناسی همگانی دانشگاه سیستان و بلوچستان

سید فرید خلیفه لو

استادیار زبان شناسی همگانی دانشگاه سیستان و بلوچستان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • فهرست منابع ...
  • الف)کتاب­ها ...
  • نیک نفس دهقانی، اسلام. (1377). بررسی گویش جیرفت و کهنوج. ...
  • ب) مقاله­ها ...
  • دری، نجمه و خیراندیش، سید مهدی و مریدی، زینب. (1392). ...
  • رستمی ابوسعیدی، علی اصغر. (1382). وجه تمایز گویش بشاکردی و ...
  • کردستانی، سارا. (1391). گویش محمدی. در مجموعه مقالات اولین همایش ...
  • مطلبی، محمد و شیبانی فرد، فاطمه. (1392). مواردی از واج ...
  • مطلبی، محمد و کردستانی، سارا. (1393). بررسی زبان­شناختی گویش محمدی ...
  • ج) پایان­نامه­ها ...
  • صدیقی نژاد، بختیار. (1389). بررسی توصیفی ساختواژه گویش بشاکردی. پایان­نامه ...
  • کردستانی، سارا. (1389). بررسی زبان­شناسانه گویش محمدی (جبالبارز جنوبی). پایان­نامه ...
  • مطلبی، محمد. (1385). بررسی گویش رودباری (کرمان). رساله دکترای فرهنگ ...
  • د) منابع لاتین ...
  • Okati, Farideh. (2012). The Vowel Systems of Five Iranian Balochi ...
  • Bussmann, Hadumod (2006). Routledge Dictionary of Language and Linguistics. Gregory ...
  • Gershevitch, I. (1959). Travels in Bashkardia , Journal of the ...
  • Jahani, Carina and Korn, Agnes. (2009). Balochi Windfuhr, Gernot (ed.), ...
  • Sᴋᴊᴁʀᴠø, Prods Oktor (1988). Baškardi . Encyclopedia Iranica. Vol. 3, ...
  • Sᴋᴊᴁʀᴠø, Prods Oktor (1989). Languages of Southeast Iran: Lārestānī, Komzārī, ...
  • نمایش کامل مراجع