طراحی بهینه ی شبکه های توزیع آب با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی

در پژوهش حاضر با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی (A H P) و فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی (F A H P) با هدف کمینه ساختن هزینه و بیشینه سازی 3 شاخص قابلیت اطمینان، شامل: شاخص انعطاف پذیری ($I_n$)، مجموع هدهای مازاد گره یی ($I_t$) و کمینه ی هد مازاد در گره ها ($I_m$)، روش جدیدی برای انتخاب طراحی بهینه با مقایسه ی الگوریتم های مختلف بهینه سازی شبکه های توزیع آب پیشنهاد شده است. الگوریتم های مذکور، شامل: الگوریتم ژنتیک، جفت گیری زنبورعسل، جامعه ی مورچگان، الگوریتم های بهینه سازی ترکیبی، جست وجوی تابو، الگوریتم ژنتیک متصل به برنامه ریزی خطی، الگوریتم ازدحام ذرات ترکیبی، تکامل میراث ژنتیکی، انتقال حالت، و توپولوژی درخت بازساختگی است. نتایج نشان می دهند که الگوریتم ژنتیک ($o m e g a=10.9031$)، معیار هزینه و 3 شاخص قابلیت اطمینان را با هر دو روش مقایسه یی A H P و F A H P بهتر از دیگر الگوریتم ها ارضا می کند و الگوریتم هایی که فشار گره یی کمتر از کمینه ی فشار گره یی در آن ها به دست می آید، آخرین رتبه ها را کسب می کنند.

کلیدواژه ها:

شبکه های توزیع آب ، بهینه سازی ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی ، هزینه و قابلیت اعتمادپذیری