ارزیابی آزمایشگاهی عملکرد بتن خودتراکم حاوی ذرات شیشه تحت شرایط مهاجم اسید سولفوریک

در سال های اخیر، بررسی زوال تدریجی بتن تحت تاثیر عوامل خورنده نظیر حملات اسیدی از مهمترین چالش های تحقیقاتی در زمینه تکنولوژی بتن بوده است. از طرفی در راستای میل بسوی توسعه پایدار، تولید بتن های بازیافتی با بهره گیری از ضایعات ساختمانی و غیرساختمانی بیش از پیش مورد توجه محققین قرار گرفته است. لذا در این تحقیق آزمایشگاهی، جهت ارزیابی تاثیر افزودن ضایعات شیشه بر عملکرد بتن خودتراکم در معرض حمله اسید سولفوریک، 9 طرح مخلوط حاوی 0، 5، 10، 15 و 20 درصد ضایعات شیشه به دو صورت پودر و خرده شیشه جهت جایگزینی بخشی از مصالح سنگی ریزدانه و درشت دانه در نظر گرفته شد. آزمایش های اسلامپ، T50، قیف V، حلقه J و جعبه L، جهت بررسی رفتار بتن تازه و آزمایش های مقاومت فشاری و خمشی برای ارزیابی خواص بتن سخت شده انجام گردیده است. علاوه بر این، به منظور سنجش دوام نمونه ها پس از قرار دادن آن ها در محیط خورنده اسید سولفوریک، آزمایش هایی نظیر: کاهش وزنی، مقاومت فشاری و مقاومت خمشی پس از 30 و 60 روز غوطه وری در محلول اسید سولفوریک با 5/1=PH انجام شد. نتایج اینگونه نشان داد که با افزودن ذرات شیشه روانی، قابلیت عبور و پخش شدگی بتن افزایش می یابد. پس از 60 روز غوطه وری در اسید مقاومت فشاری در تمامی طرح ها کاهش یافته است. با افزودن شیشه دوام نمونه های قرار گرفته در معرض اسید سولفوریک به میزان قابل توجهی نسبت به طرح شاهد بهبود یافته است. تمامی نمونه ها پس از خوردگی دچار کاهش وزنی شدند که طرح های حاوی شیشه عملکرد مناسبتری را در افت وزنی نسبت به طرح شاهد نشان دادند.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، شیشه ، دوام ، اسید سولفوریک ، مقاومت ، افت وزنی