مقایسه ثبات رنگ کامپوزیت با پایه سیلوران و با پایه متاکریلات پس از Accelerated Artificial Aging

مقدمه: تغییر رنگ کامپوزیت های دندانی یکی از رایج ترین علل تعویض آنها محسوب می شود. هدف از این مطالعه مقایسه ثبات رنگ سه کامپوزیت با پایه متاکریلات Filtek Z250، Filtek Z250xt، Filtek Z350xt و کامپوزیت با پایه سیلوران Filtek P90 پس از Accelerated Artificial Aging (AAA)بود. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی 56 دیسک کامپوزیتی تهیه شد (14n=). سپس با دستگاه اسپکتروفتومتر انعکاسی پارامترهای CIE L* a* b* هر نمونه یک بار پس از 24 ساعت و یک بار پس از اینکه نمونه ها به مدت 384 ساعت تحت AAA قرار گرفتند اندازه گیری و میزان تغییر رنگ (ΔE) هر کامپوزیت محاسبه شد. داده ها با آزمون های واریانس یک سویه، توکی و تیزوجی در سطح معنی داری 05/0 آنالیز شد. یافته ها : مقادیر  ΔEکامپوزیت های Filtek Z250، Filtek Z250xt، Filtek Z350xt و Filtek P90 به ترتیب، 77/7، 86/5، 95/8 و 8 بود. آزمون واریانس یک سویه نشان داد که تفاوت معنی داری بین ΔE کامپوزیت ها وجود دارد (001/0P˂). آزمون توکی نشان داد که ΔE کامپوزیت Z250xt به شکل قابل توجهی کمتر از سایر کامپوزیت ها بود (05/0P˂). نتیجه گیری: کامپوزیت سیلوران همانند کامپوزیت متاکریلات پس از AAA تغییر رنگی بیشتر از حد قابل قبول کلینیکی (3/3ΔE> ) نشان داد. کامپوزیت Z250xt کمترین تغییر رنگ و سایر کامپوزیت ها تغییر رنگ تقریبا یکسانی نشان دادند.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت رزین ، سیلوران ، Aging ، رنگ