تاثیر چهار نوع سمان روی استحکام گیر روکش های استیل زنگ نزن در دندان های مولر دوم شیری

مقدمه: روکش های استیل زنگ نزن مواد ترمیمی ارزشمندی برای ترمیم مولرهای شیری محسوب می شوند. سمان های چسباننده ارتباط بین روکش و ساختار دندان آماده شده را فراهم می کنند. لذا هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه تاثیر استحکام گیر روکش های استیل زنگ نزن (SCC) دندان، هنگام استفاده از چهار نوع سمان مختلف برای چسباندن روکش های استیل زنگ نزن بود. مواد و روش ها: 48 دندان مولر دوم شیری به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شده و تحت تراش استانداردSCC قرار گرفته و برای هر دندان روکش با سایز و گیر مناسب انتخاب شد. قبل از سمان کردن سیم 9/0 ارتودنسی به صورت U شکل به کراون ها لحیم شد، سپس کراون های هر گروه با یکی از چهار سمان پلی کربوکسیلات، زینک فسفات، گلاس آینومر و سمان رزینی چسبانده شد. سپس دندان ها در بزاق مصنوعی قرار گرفته و برای 24 ساعت در انکوباتور ᵒc37 قرار گرفتند. پس از آن دندان ها توسط دستگاه اینسترون با سرعت mm/min 2تحت کشش قرار گرفتند. نیرو به آرامی افزایش پیدا کرد تا زمانی که علایم جدا شدن کراون دندان مشاهده شد. سطح SSC با استفاده از روش گرافیکی محاسبه شد و میزان استحکام گیر به صورت نیرو بر واحد سطح  (kg/cm2)محاسبه شد. داده ها با آزمون آماریOne-way ANOVA تجزیه و تحلیل گردیدند. (05/0α=). یافته ها: میانگین استحکام گیر در سمان پلی کربوکسیلات kg/cm23/3±2/17، زینک فسفات kg/cm28/3±8/19، گلاس آینومر kg/cm28/3±01/17 و سمان رزینی kg/cm27/3±27/19 بود. بر اساس آنالیز آماریOne-Way ANOVA  بین چهار گروه اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. (1/0P=) نتیجه گیری: استحکام گیر چهار سمان پلی کربوکسیلات، زینک فسفات، گلاس آینومر و سمان رزینی تفاوت چندانی با هم ندارد. بنابراین انتخاب سمان می تواند بر اساس نیاز های فردی بیمار و با توجه به قضاوت دندان پزشک صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

روکش استیل زنگ نزن ، استحکام گیر ، سمان چسباننده ، مولر شیری