بررسی شیوع و عوامل پیش بینی کننده وقوع هیپومینرالیزاسیون مولر-ثنایا در شهر رشت

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه بررسی شیوع هیپومینرالیزاسیون مولر انسیزور (MIH) در کودکان 13-6 ساله شهر رشت و عوامل پیش بینی کننده آن بود. مواد و روش ها: شرکت کنندگان در این مطالعه، 1043 کودک از دبستان های دولتی و غیردولتی رشت بودند. فراوانی MIH براساس معاینه بالینی تعیین گردید و سپس 235 کودک مبتلا به MIH و گروه شاهد آنان جهت تعیین عوامل احتمالی ایجادکننده مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه و پرسشنامه شامل سوالاتی درباره مشکلات اواخر دوران بارداری، هنگام تولد و بیماری  های سه سال اول زندگی، استفاده شد. برای بررسی رابطه بین عوامل مختلف از آزمون های کای دو، آزمون دقیق فیشر، من- ویتنی و آزمون تی، استفاده شد (05/0α=). یافته ها: شیوع  MIH 9/19 درصد و درگیری مولر به تنهایی 46/17 درصد بود. هرکودک به طور متوسط دارای 18/2 دندان دارای ضایعه، شامل 9/1 مولر و 28/0 ثنایا بود. تفاوت معنی داری از نظر شیوع و شدت ضایعات در دو جنس دیده نشد (54/0P=و 36/0=X2)، همچنین بین دانش آموزان مدارس خصوصی و دولتی تفاوت معنی داری از نظر شیوع مشاهده نشد (47/0=X2 و 58/0P=). مولر های پایین بیشتر از بالا دچار نواقص مینایی بودند (6/19= X2و001/0P<). بیشترین فراوانی ضایعات مربوط به لکه  های اوپک بود. هیچیک از عوامل مورد بررسی با MIH رابطه معنی داری نداشتند. نتیجه گیری:براساس یافته  های این مطالعه، شیوعMIH  در شهر رشت از میزان بالایی برخوردار بود ولی بیشتر ضایعات از نوع خفیف و میانگین تعداد دندان های مبتلا در هر فرد، حدود دو دندان بود. بررسی ارتباط دقیق تر با علل اتیولوژیک از جمله عوامل ژنتیک توصیه می شوند.

کلیدواژه ها:

هیپومینرالیزاسیون ، مولر ، انسیزور ، شیوع ، اتیولوژی