بررسی آزمایشگاهی تاثیر روشهای مختلف نوردهی بر استحکام باند برشی ونیر کامپوزیتی به مینا و عاج

مقدمه:ونیر کامپوزیتی به عنوان یک گزینه درمانی زیبا و محافظه کارانه برای اصلاح دندانهای تغییر رنگ یافته و بد شکل مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به تاثیر روش نوردهی بر میزان استرس ناشی از انقباض پلیمریزاسیون، مطالعه فوق با هدف تعیین تاثیر روشهای مختلف نوردهی بر استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا و عاج طرح ریزی شد. مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 72 دندان پره مولر به دو گروه مساوی مینایی و عاجی تقسیم شدند. در هر کدام از گروهها،  سطوح باکال تا حصول یک سطح صاف مینایی یا عاجی ساییده شده و سپس نمونه ها در مکعبهای آکریلی مانت شدند. سطوح به باندینگ Single Bond 2 آغشته و کیور گردیدند. بر اساس سه روش نوردهی Conventional، Soft-start و Pulse-delay، نمونه های هر دو گروه  به سه زیرگروه تقسیم شدند (12n=). پس از فرم دهی یک استوانه از کامپوزیت Z250 بر روی سطوح با استفاده از روشهای نوردهی متفاوت، استحکام برشی نمونه ها اندازه گیری شد. داده ها با آنالیز واریانس یک طرفه به همراه آزمون مقایسات چندگانه Tukey تحلیل شدند  (05/0=α) یافته ها:آزمون واریانس یک طرفه تفاوت آماری معنی داری در استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا بین زیرگروههای مینایی نشان نداد (185/0P=)،حال آنکه تفاوت استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج بین زیرگروههای عاجی معنی دار بود (042/0P=). بیشترین نوع شکست در بین تمامی زیرگروهها مربوط به نوع ادهزیو بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، نوردهی به روش Pulse-delay و Soft-start در هر دو گروه مینایی و عاجی می تواند باعث افزایش استحکام باند برشی گردد. این امر در گروههای عاجی مصداق بیشتری دارد.  

کلیدواژه ها:

ونیر کامپوزیتی ، روش نوردهی ، استحکام باند برشی