بررسی میزان توانمندی حرفه ای و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دندان پزشکی با روش خود ارزیابی

مقدمه:مطالعه ی حاضر با هدف تعیین میزان توانمندی حرفه ای و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان سال آخر دانشکده های دندان پزشکی تیپ 1، 2 و 3 کشور به روش خودارزیابی انجام شده است.. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تعداد 131 نفر از دانشجویان سال آخر دندان پزشکی سه تیپ دانشگاه علوم پزشکی در سال 1396 مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مورد بررسی، چک لیست 135 آیتمی، شامل سه بخش اطلاعات فردی-اجتماعی، توانمندی حرفه ای دانشجویان بر اساس آخرین برنامه آموزشی دوره دندانپزشکی عمومی در بخش های بالینی و تعیین عوامل موثر بر توانمندی حرفه ای دانشجویان بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی، ضریب اسپیرمن، کای اسکور، من ویتنی و تی تست مستقل در سطح معنی داری 05/0 استفاده گردید. یافته ها:در مقایسه بخش های مشابه در دانشکده های تیپ های 1، 2 و 3 تفاوت ها در بخش های پروتز، اندو و ارتودنسی از نظر آماری معنی دار بود(05/0P<) در کل مهارت دانشجویان بخش سلامت دهان، بیشترین وارتودنسی کمترین میزان بود. سن و میزان معدل تاثیری در مهارت دانشجویان نداشت. با توجه به ضرایب رگرسیونی در سه بخش پریودنتولوژی، اندودانتیکس و بیماری های دهان و فک و صورت، بین محل دانشکده و توانمندی دانشجویان ارتباط معنی دار بود. (05/0P<) نتیجه گیری:با توجه به میانگین امتیاز ها که نزدیک به متوسط بود، بازنگری در شیوه های آموزشی مطابق با کوریکولوم آموزشی در بخش های بالینی ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

دانشجویان ، دندان پزشکی ، توانمندی حرفه ای ، خود ارزشیابی