بررسی خصوصیات ضد میکروبی برخی سویه های Streptomyces دریایی بر علیه سه بیمارگر گیاهی

در سال­های اخیر، استفاده از متابولیت‎های ثانویه مانند آنتی بیوتیک ها به ­منظور کنترل زیستی عوامل بیماریزای­ گیاهی مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش با هدف جداسازی، شناسایی و بررسی فعالیت ضدمیکروبی جدایه هایی از Streptomyces از دریای عمان علیه سه بیمارگر گیاهی Fusarium oxysporum، Xanthomonas campestris و Erwinia amylovora اجرا شد. سویه های Streptomyces روی محیط کشت های نشاسته کازیین اگار، گلیسرول گلیسین آگار و نشاسته نیترات آگار در غلظت های نمکی متفاوت جداسازی شدند. فعالیت ضدمیکروبی سویه ها با استفاده از کشت تقاطعی و اندازه گیری هاله عدم رشد در برابر بیمارگرهای گیاهی اندازه­گیری شد. 90% این سویه ها قادر به تولید هاله مهارکنندگی رشد در برابر باکتری X. campestris بودند که بالاترین هاله 1±15 میلی متر به دست آمد. دو سویه 130AC و 275AC برای استخراج ترکیب ضدمیکروبی انتخاب شدند. این سویه ها در محیط­های پیش­کشت و تخمیری مختلفی کشت داده شدند. استفاده از محیط های تخمیری مختلف نشان می‎دهد که محیط دارای گلیسرول و سویا هاله بازدارندگی را افزایش می­دهد. سویه های به دست آمده براساس ژن SrRNA16 متعلق به گونه هایStreptomyces sp. می‎باشند. جهت استخراج ترکیب ضدمیکروبی از حلال آلی دی‎کلرومتان، کلروفرم و اتیل استات استفاده گردید. حلال دی کلرومتان در سویه 130 ACو کلروفرم در سویه 275AC با ایجاد هاله مهارکنندگی 21 و 25 میلی متر موثرتر از سایر حلال ها بودند. این مطالعه نشان می‎دهد که برخی جدایه های Streptomyces در محیط‎های دریایی کمتر کاوش شده، دارای قابلیت کنترل باکتری‎های بیماریزای گیاهی می باشند که می توانند مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

Streptomyces دریایی ، بیمارگرهای گیاهی ، دریای عمان ، فعالیت ضدمیکروبی