کاربرد نانو ذرات کیتوسان حاوی ویتامین D در زخم سوختگی بر روی موش

مقدمه: امروزه اهمیت ویتامین D در تقسیم سلولی، ترمیم بافت ها و نقش آن در التهاب بافتی از طریق بیان ژن های مرتبط در این زمینه مشخص شده است. کیتوسان از واحدهای تکرار شونده کیتین با ساختار شبه سلولز است که زیست سازگار بوده و به راحتی تخریب پذیر است و به عنوان حامل ریزمغذی ها و عوامل مختلف کاربرد داشته و می تواند در درمان صحیح مشکلات پوستی و سوختگی به منظور افزایش سرعت بهبود زخم موثر باشد. مطالعه با هدف تعیین اثرات هیستوپاتولوژیک نانوذرات کیتوسان حاوی ویتامین D بر ترمیم زخم سوختگی در موش آزمایشگاهی انجام گرفت. روش کار: موش های آزمایشگاهی نر سفید با میانگین وزنی 2±30 به صورت تصادفی در دو گروه 10 تایی کنترل و مداخله تقسیم بندی شدند و پس از یک هفته تطابق سازی با محیط آزمایشگاه، تحت بیهوشی با کتامین- زایلازین بیهوش شده و سوختگی درجه دوم به شکل یکسان به مساحت 1 سانتی متر مربع در پشت فاقد موی حیوان ایجاد شد که روز صفر در نظر گرفته شد. حیوانات گروه مداخله تحت شرایط استریل محیط و ریتم شبانه روزی استاندارد با محلول نانوذره کیتوسان حاوی ویتامین D به صورت موضعی تیمار شدند. در پایان روزهای 14 و 28 تغییرات شاخص های پوستی دو گروه با نمونه برداری از محل زخم پس از مقطع گیری و رنگ آمیزی با هماتوکسیلین- ائوزین مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون T زوجی و T مستقل تجزیه و تحلیل شدند و سطح معنی داری p<0.05 درنظر گرفته شد. یافته ها: در گروه مداخله میزان اپی تلیزاسیون و تشکیل عروق خونی در پوست سوخته، تفاوت آماری معنی داری در مقایسه با گروه سوختگی بدون تیمار دیده شد (p=0.03) وبه لحاظ بالینی بهبودی با سرعت بیشتری اتفاق افتاد (p=0.022). میانگین تعداد سلول های فیبروبلاستی نیز افزایش معنی داری (p=0.04) در مقایسه با گروه کنترل داشته است. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد محلول نانوذره کیتوسان حاوی ویتامین D به صورت موضعی بر بهبود زخم سوختگی موثر بوده و استفاده از آن می توان موجب تسریع روند بهبود زخم گردد. این عملکرد در مطالعات مختلف و انسانی در درمان و بهبود زخم می تواند اثرگذار باشد.