بررسی نقش تغذیه در بهبودی بیماران دچار سوختگی (مطالعه مروری)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,064

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCBMED08_078

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: جراحات ناشی از سوختگی در تمام جهان خود را به صورت مشکلی عظیم نشان می دهد. تغذیه در سلامت پوست نقش مهمی ایفا می کند، لذا هدف این مطالعه بررسی نقش تغذیه در بیماران دچار سوختگی می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مروری است که با استفاده از جدیدترین متون منتشر شده و جستجوی مقالات در سایت های SID وGoogle Scholar به زبان فارسی و سایت pubmed به زبان انگلیسی انجام گرفت که از کلید واژه های تغذیه، سوختگی استفاده شده است. در مرحله ی اول 70 مقاله یافت شد. از میان آنها 22 مقاله مرتبط با موضوع که در 10 سال اخیر منتشر شدند مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: اهداف رژیم درمانی در این بیماران در درجه اول پیشگیری از ایجاد سوء تغذیه، کمک به برقراری تعادل آب و الکترولیت ها برای جلوگیری از ایجاد شوک و تسریع التیام زخم ها و همچنین کنترل قند خون افزایش یافته به علت استرس وارد شده به بدن می باشد. کربوهیدرات ها منبع اصلی انرژی در رژیم های غذایی هستند. گلوکز، سوخت متابولیکی اصلی در تمام اجزاء سلولی، بهبود دهنده ی زخم محسوب می شود و بهترین منبع انرژی غیر پروتئینی در بیماران آسیب های حرارتی است. شواهد اخیر استفاده از رژیم های پروتئین را در بیماران دچار سوختگی تشویق می کند. رژیم بیماران سوختگی رژیمی کم چرب است ولی ترکیب چربی های استفاده شده بسیار مهمتر از کمیت آنهاست. بر اساس گزارشات موجود، افزودن روغن ماهی به رژیم بیماران سوخته عملکرد ایمنی در آنها را بهبود می بخشد. استفاده از ویتامین ث و ویتامین آ در این بیماران توصیه می شود. نتیجه گیری: بررسی میزان انرژی مورد نیاز بیماران سوختگی یک روند مداوم است و بر اساس پیشرفت بهبودی بیمار تعدیل می یابد. تعیین ترکیب صحیح پروتئین، کربوهیدرات و چربی موجود در رژیم غذایی حمایتی از اولویت های مهم بیماران سوختگی است.

نویسندگان

الهام عبدالهی شهولی

کارشناس ارشد گروه پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، خوزستان، ایران

نگین همتی

دانشجوی کارشناسی پرستاری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده علوم پزشکی شوشتر، خوزستان، ایران