آیین سوگواری زنان شاهنامه و مقایسه آن با سوگواری زنان در کرمانشاه

پژوهش حاضر با موضوع آیین سوگواری زنان شاهنامه و مقایسه آن با سوگواری زنان کرمانشاه به بررسی آیین سوگواری توسط زنان در شاهنامه و آیین سوگواری زنان در استان کرمانشاه میپردازد. این پژوهش به روش کتابخانه ای صورت گرفته است.سوگواری و مرثیه سرایی یکی از موضوعهای مهم در ادب فارسی است. کمتر شاعری را میتوان یافت که بدان توجه نکرده باشد. بیگمان در کنار تغزل های عاشقانه، عارفانه و پر عاطفه، بی آلایش ترین نوع شعر فارسی، مراثی و منظومه هایی با موضوع سوگواری است که همچون گوهرهایی گرانبها و ارزشمند در گنجینه ادب فارسی نهفته اند. در این پژوهش تاریخچه سوگواری و آیین های سوگواری ابتدا در کرمانشاه، مخصوصا آیینی که توسط زنان اجراشده است، موردبررسی قرارگرفته است و سپس به بررسی سوگواری در شاهنامه و اعمال مشترک سوگواری زنان کرمانشاه و با زنان شاهنامه پرداخته شده است. نتایج پژوهش و مطالعه در آیین های سوگواری، نشان میدهد که میان روایات داستانی شاهنامه درباره آیینهای سوگ، با آیین سوگواری زنان کرمانشاه شباهتها و عناصر مشترکی مانند گریستن، خاکبرسر ریختن، مویه کردن، خراشیدن صورت و چهره وجود دارد. درواقع ریشه این سوگواریهای مردمان کرد برگرفته از آیین سوگواری در ایران باستان و مخصوصا شاهنامه است.

کلیدواژه ها:

سوگواری ، مرثیه ، شاهنامه ، زنان کرد