آیا دیابت مادر عوارض جنینی، نوزادی و مادری را در پارگی زودرس کیسه آب افزایش می دهد

مقدمه:هم دیابت overt پیشین و هم دیابت حاملگی وضعیت های شایعی هستند که می توانند طیفی از عوارض را حین حاملگی ایجاد کنند. برخی مطالعات پیشنهاد کرده اند که وجود دیابت ممکن است احتمال بروز پارگی زودرس کیسه آب را افزایش دهد، که خود می تواند منجر به افزایش قابل ملاحظه عوارض مرتبط با حاملگی گردد. با این حال، اطلاعات موجود در این زمینه کافی نیستند. این مطالعه درنظر دارد پیش آگهی حاملگی را در زنان حامله دچار دیابت overt/حاملگی و پارگی زودرس کیسه آب بررسی کند. مواد و روشها: در مجموع 134 زن باردار دچار دیابت overt (99 مورد) یا حاملگی (35 مورد) از نظر پیامدهای مادری، جنینی و نوزادی با 135 زن باردار با قند خون طبیعی در یک بیمارستان آموزشی مقایسه شدند. معیارهای خروج شامل حاملگی چندقلویی، ناهنجاری جنینی، حاملگی عارضه دار، پلی هیدرآمنیوس، مشکلات جفت و محدودیت رشد داخل رحمی بودند. نتایج: سه گروه از نظر فراوانی رخداد سزارین، القای بارداری، کوریوآمنیوتیت، خونریزی پس از زایمان، نیاز به بستری در ICU/NICU، احتباس جفت، نیاز به ترانسفوزیون، عفونت نوزادی، دیسترس تنفسی، نیاز به احیاء، ایکتر، دیستوشی، نیاز به تزریق انسولین، و مرگ و میر مادری/نوزادی و نیز متوسط آپگار و مدت بستری نوزادی تفاوت معنی دار آماری نداشتند. متوسط مدت بستری مادر و مدت زایمان واژینال در گروه شاهد بطور معنی داری کوتاه تر از گروه زنان دچار دیابت حاملگی بود. میزان هایپوگلیسمی نوزادی در گروه دچار دیابت حاملگی در مقایسه با دو گروه دیگر بطور معنی داری بیشتر بود.نتیجه گیری: بجز مدت بستری مادر، مدت زایمان واژینال و بروز هایپوگلیسمی نوزادی که بطور معنی داری در مادران دارای قند خون طبیعی از وضعیت بهتری برخوردار بودند، در سایر متغیرهای باقیمانده مرتبط با پیش آگهی تفاوتی بین سه گروه دیده نشد.

کلیدواژه ها:

دیابت overt ، دیابت حاملگی ، پارگی زودرس کیسه آب