حاملگی و محدودیت رشد جنین یک مقاله مروری

سابقه و هدف : محدودیت رشد جنین از عوارض مهم حاملگی است که با یک جنینی که رشد خوبی نداشته است توصیف می شود.هدف این مطالعه تشخیص زود هنگام و مدیریت پیامد های دوره پریناتال است. روش جستجو: برای یافتن مستندات مرتبط بااین مطالعه مروری در پایگاه های داده ایMagiran, pubmed, Google scholar, SIDبا کلمات کلیدی حاملگی و محدودیت رشد جنین در سایتهای فارسی و IUGR و FGR و Peregnancy در سایتهای انگلیسی در بازه زمانی 2018-2011جستجو شد. یافته ها: در نهایت30 مقاله دارای شرایط ورود به مطالعه بودند. بر اساس اطلاعات به دست آمده محدودیت رشد جنین در 10تا5درصد حاملگی رخ می دهد. نوزادان IUGR نیاز به تشخیص زود هنگام و مدیریت عوارض در دوره پریناتال دارند که میتواند مرگ ومیر انها را کاهش دهد. IUGR در کشورهای در حال توسعه به دلایل اجتماعی مثل تبعیض جنسیتی نسبت به جنس مذکر،موادغذایی ضعیف رو به افزایش است. فاکتورهای متعددی از جمله سابقه بیماریهای مزمن مادر(فشارخون ،بیماریهای کلیوی،دیابت وانمی)،روند روبه افزایش وزن مادر،سن مادر هنگام بارداری،شغل،انواع عفونت های جنینی،ناهنجاریهای کرموزومی،رتبه تولد، فاصله زایمان، جنس نوزاد،سن داخل رحمی،دکولمان ،شاخصBMIو جفت سرراهی بر وقوع IUGRموثر است. IUGR براساس الگوی رشد به دو دسته، سیمتریک(قرینه) و غیر قرینه(اسیمتریک) تقسیم می شود.در نوع قرینه جنین در سرتاسر طول بارداری پیشرفت خیلی کندی دارد که از مراحل اولیه بارداری تحت تاثیر قرار می گیرد. در نوع غیر قرینه جنین در سه ماهه اول و سه ماهه دوم بصورت نرمال رشد می کند اما در سه ماهه سوم با مشکلاتی مواجه می شود. تحقیقات نشان می دهدFGRهای قرینه با مرگ و میر نوزادان ومرده زایی و افزایش مقاومت عروقی شریان بندناف و شریان رحمی ارتباط معناداری دارد. همچنین FGRهای غیرقرینه که دیرتر شروع می شوند باوزن تولد کمتر از صدک سوم والیگوهیروامینوس شدید و جداشدن زودرس جفت همراه است. FGR می تواند پیامدکوتاه مدت از جمله اسیفکسی پریناتال،اسپیراسیون مکونیوم،فشارخون ریوی پایدار،هیپوترمی،هیپوگلسیمی،هیپرگلسیمی،هیپوکلسمی،پلی سایتمی،زردی،مشکلات تغذیه ای،اختلالات عصبی رفتاری و کمبود فرتین بر نوزاد بجا بگذارد و پیامدهای بلند مدت ازجمله: اختلالات مهارت های عصبی- شناختی و اختلالات روانشناختی،پوکی استخوان،عملکرد ضعیف دوران تحصیل و در دوران بزرگسالی با فشارخون بالا،بیماریهای قلبی وعروقی ،چاقی، دیابت و بیماریهای متابولیک همراه است. تحقیقات نشان میدهد نظارت روزانه در شناسایی زودهنگامIUGR و همچنین استفاده از اسپرین و هپارین با وزن ملکولی کم در طول حاملگی میتواند پیامدهای هنگام زایمان را کاهش دهد.ولی نتیجه نوزادان علی رغم این کارها خیلی تغییر نکرده است و تغییر زمان زایمان و مدیریت هنگام زایمان هنوز مورد اختلاف نظر است. باتوجه به این که FGRهای دیررس در هفته های 36-34شروع می شود ولی متاسفانه ممکن است تا قبل تولد دیرشناسایی شوند. توانایی تشخیص حاملگی های با محدودیت رشد با استفاده از تست های ترکیبی در سه ماهه دوم و بیومارکرهای خونی و تکنیک های تصویربرداری به عنوان الویت شناسایی بهبود نتایج پریناتال است. درحالیکه این ازمایشات اثربخشی محدودی برای تشخیص زودهنگام دارند. اما رویکرد استانداردی برای شناسایی FGRهای دیررس از جمله لمس سریال شکم و اندازه گیری ارتفاع رحم در طی بازدید های مراقبتی و ولوسیمتری شریان نافی می تواند مفید باشد. روشهای تشخیصی سونوگرافی نیز در سه ماهه سوم می تواند FGR را پیش بینی کند ولی تحقیقات نشان داده است استفاده از ان نتایج پریناتال را بهبود نبخشیده است. نتیجه گیری:مطالعات نشان دادند بهبود اثرات جانبیFGRقبل از زایمان یک گزینه مهم درمانی است.بنابراین بکارگیری روش های تشخیصی زودهنگام و مناسب درمواقعی که خطرات هیپوکسی و اسیدوز و مرگ داخل رحمی مطرح است.استفاده از اقدامات درمانی برای بلوغ ریه جنین و تصمیم گیری براساس سن جنین می تواند پیامدهای پریناتال را مرتفع کند.

کلیدواژه ها:

حاملگی ، محدودیت رشد جنین