ارزیابی نظام یاددهی و یادگیری در آموزش عالی الکترونیکی، مورد مطالعه: پردیس علوم اجتماعی و رفتاری دانشگاه تهران

هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی نظام یاددهی- یادگیری الکترونیکی در پردیس علوم اجتماعی-رفتاری دانشگاه تهران از دیدگاه دانشجویان است. هم چنین این تحقیق به دنبال یافتن عوامل زیربنایی و متغیرهای مرتبط با ارزیابی نظام یادگیری الکترونیکی است.تحقیق حاضر بر مبنای هدف، کاربردی و بر مبنای روش، از نوع توصیفی، همبستگی است. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه دانشجویان که در سال تحصیلی 1394-95 (ورودی های 93 و 94) مشغول به تحصیل بوده­اند. نمونه آماری نیز شامل 175 نفر از دانشجویان که با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. در این تحقیق پس از بررسی ادبیات تحقیق در مورد سنجش کیفیت در حوزه های مختلف، 28 شاخص اصلی تاثیر­گذار در ارزیابی کیفیت نظام یاددهی-یادگیری در بستر الکترونیکی شناسایی و پس از نظرسنجی از خبرگان، مدل نهایی  طراحی شد. این مدل متشکل از هشت بعد تربیتی، فناوری، صفحات ارتباطی، ارزیابی، مدیریتی، پشتیبانی منابع، اخلاقی و سازمان  مبتنی بر مدل بدرال خان می باشد. سپس داده های تحقیق پس از جمع آوری پرسشنامه ها و براساس سوالات تحقیق مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل ساختاری، حاکی از برازش مدل در حالت کلی می­­باشد. همچنین نتایج نشان دهنده این است که عامل مدیریت بیشترین و عامل اخلاقی کمترین ارتباط را در کیفیت نظام یاددهی-یادگیری از دیدگاه دانشجویان دارا می­باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، نظام یاددهی و یادگیری ، آموزش عالی الکترونیکی ، کیفیت خدمات ، دانشجویان