بررسی عوامل مؤثر بر مدیریت زمان با رویکرد بهره وری در کارها

مدیریت زمان ضرورتی غیرقابل انکار برای موفقیت در تمام مراحل زندگی به شمار می‌رود. زمان تنها منبعی است که با یک نرخ ثابت صرف می‌شود یعنی در هر دقیقه 60 ثانیه و در هر ساعت 60 دقیقه! بنابراین همه نیاز دارند که بدانند چگونه از زمانی که در اختیار دارند بهره بگیرند. هر اندیشه و هر اقدامی نیاز به زمان دارد و هر عاملی و هر امری که زمان می‌طلبد، می‌تواند به طور بالقوه ضایع‌کننده وقت نیز باشد، هریک از ضایع‌کنندگان وقت به طور بالقوه تولیدکنندگان فشار روانی نیز هستند بنابراین شناخت درست و به موقع عواملی که وقت ما را هدر می‌دهند بسیار مهم است تا بتوان از زمان به نحو مؤثری بهره گرفت که بهره‌وری در کارها را افزایش داد. پژوهش حاضر به روش توصیفی-پیمایشی، مقطعی انجام، ابزار اندازه‌گیری پرسشنامه، که روایی آن بر اساس پانل متخصصین و پایایی آن با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه 83/0 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام شد. جامعه آماری مورد نظر در این تحقیق کارکنان دانشگاه رازی استان کرمانشاه می‌باشند که به صورت تصادفی، 120 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. هدف از این تحقیق بررسی عوامل مؤثر بر مدیریت زمان در راستای بهره‌وری در کارها به منظور اصلاح الگوی مصرف بوده است. یافته‌های حاصل از 4، 4، 6، 5 و 6 سؤال تحقیق به ترتیب گویای آن است که تمایل به موفقیت، به میزان 5/96 درصد؛ عدم عجله و دستپاچگی در انجام کارها، به میزان 4/95 درصد؛ برنامه‌ریزی در انجام کارها، به میزان 8/94 درصد؛ مهارت در انجام کارها، به میزان 06/94 درصد و عدم آسان‌گیری در انجام کارها، به میزان 5/93 درصد می‌تواند بر مدیریت زمان و بهره‌وری در کارها مؤثر واقع گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، بهره‌وری در کارها ، اصلاح الگوی مصرف ، دانشگاه رازی استان کرمانشاه