مطالعه اثر داربست پلی-ال-لاکتیک- اسید در تمایز استخوانی سلول های بنیادی مزانشیمی جدا شده از بافت چربی اسب

هدف از این مطالعه بررسی امکان جداسازی سلول های بنیادی مزانشیمی از بافت چربی اسب و مطالعه بازده تمایز استخوانی این سلول ها در شرایط کشت تک بعدی (در ظرف کشت بافت پلاستیکی) و سه بعدی (روی داربست های پلی-ال-لاکتیک-اسید) بود. بافت چربی به روش بیوپسی از ناحیه قاعده دم اسب تهیه  و سلول های بنیادی مزانشیمی با کمک هضم مکانیکی و آنزیمی از بافت چربی جدا شد. سلول ها بنیادی جداشده، در دو شرایط جداگانه شامل شرایط ظرف کشت بافت پلاستیکی (گروه شاهد) و شرایط داربست پلی-ال-لاکتیک-اسید با سه تکرار، به رده استخوان تمایز داده شدند. در طول 21 روز تمایز آزمون های آلیزارین رد، اندازه گیری آنزیم آلکالین فسفاتاز و اندازه گیری میزان کلسیم رسوبی برای ارزیابی راندمان هر یک از این شرایط در تمایز سلول ها به رده استخوان مورد استفاده قرار گرفت. دادهای حاصل در قالب طرح کاملا تصادفی تجزیه شدند. رنگ آمیزی آلیزارین رد به عنوان یک آزمون کیفی نشان داد در هر دو شرایط سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی اسب می توانند به رده استخوان تمایز یابند. با این حال سلول های بنیادی مزانشیمی کشت داده شده روی داربست پلی-ال-لاکتیک-اسید در مقایسه با سلول های کشت داده شده در شرایط ظرف کشت بافت پلاستیکی دارای فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز و مقدار کلسیم رسوبی بیشتری بودند. یافته های این مطالعه نشان داد استفاده از داربست های پلی-ال-لاکتیک-اسید امکان رشد و تمایز بهینه سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت چربی اسب را به رده استخوانی فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

بافت چربی ، پلی-ال-لاکتیک-اسید ، تمایز استخوانی ، داربست ، سلول های بنیادی مزانشیمی