راهکارهای توسعه گردشگری روستایی، مطالعه موردی: روستای دارشاهی (شهرستان دنا)

گردشگری روستایی یکی از شاخص های صنعت گردشگری است که با توجه به ظرفیت های طبیعی و فرهنگی موجود در روستاها می تواند نقش مهمی در تجدید حیات روستاها، ایجاد اشتغال و درآمد برای روستاییان، حفاظت از میراث طبیعی و فرهنگی و تاریخی و در نهایت توسعه یکپارچه و پایدار روستا ایفا می کند. تغییرات سریع در نواحی روستایی و نیاز روستاها به فرصت های شغلی از یک طرف و توجه به گردشگری به عنوان عنصر کلیدی در توسعه و احیاء و نواحی روستایی از طرف دیگر، نیاز به درک اساسی گردشگری روستایی را بیشتر کرده است. این پژوهش با هدف راهکارهایی برای توسعه گردشگری روستایی انجام شده است. این تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت و نوع روش تحقیق، تحلیلی- توصیفی است. جامعه آماری این تحقیق را کارشناسان حوزه گردشگری تشکیل می دهند. تعداد 80 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بوده است. جهت محاسبه پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شده است که پایایی و روایی محتوایی پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ 729/0 به دست آمده است که نشان از همسانی درونی و پایایی بسیار مناسبی می باشد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که مولفه-های موثر توسعه گردشگری بر روستا باعث اشتغال زایی، ارتقاء سطح استانداردهای زندگی، برنامه ریزی صحیح، دقیق و عملی، افزایش درآمد خانوار، رونق فروشگاه های عرضه کننده مواد غذایی، وجود متخصصان و نیروی آموزش دیده، وضعیت راه های متصل به روستا، بهبود راه ها و شبکه های حمل و نقل می باشد. همچنین می توان مهمترین عواملی را که باعث توسعه گردشگری در روستا را از بیشتر اهمیت تا کم ترین اهمیت نام برد که جاذبه های طبیعی از بیشترین اهمیت و عدم نگرانی از پیامدهای منفی گردشگری از کم ترین اهمیت برخوردار است.

کلیدواژه ها:

توسعه ، گردشگری ، گردشگری روستایی ، روستای دارشاهی