بررسی نقش بام های سبز شهری در راستای کاهش اثرات محیط زیستی

در سال های اخیر مشکلات عدیده ی محیط زیستی از جمله افزایش دما، کاهش بارندگی، تغییر اکوسیستم ها، مهاجرت پرنده ها، افزایش آلودگی هوا، آلودگی صوتی و بصری و ... گریبانگیر شهرها و محیط های مسکونی شده است. همچنین به علت عدم رعایت استانداردها از سوی شهروندان و مسوولان شهری سرانه فضای سبز در سطح بسیار پایینی قرار دارد. بنابراین ایجاد و توسعه فضای سبز نقش مهمی در زندگی تمام موجودات از جمله انسان دارد. استفاده از فناوری بام سبز که از تکنیک های پیشرفته فضای سبز است با وجود مشکلات به کارگیری و ساخت واحدهای گیاهی از جهات بسیاری مقرون به صرفه بوده و می تواند جایگزین مناسبی برای پارک های شهری باشد. بام سبز نه تنها سطحی است که با رنگ سبز پوشیده شده بلکه یک سطح زنده ازگیاهان رویشی در لایه خاک بالای بام است. از بام های سبز همچنین با عنوان بام های زنده نیز یاد می شود. نقش عمده بام سبز در مدیریت آب های ناشی از بارندگی، بازیافت آب، کاهش اثرات گازهای گلخانه ای، تنوع محیط زیستی درموجودات زنده شهری (گیاهان و جانوران)، محافظت از پوسته زمین، جلوگیری از تابش اشعه فرابنفش به ساختمان ، بهبود و تلطیف هوا، کاهش دما، معتدل نمودن هوای گرم، و ... به کار می رود. اما این فناوری سبز و هنر معماری نوین در ایران که سرانه فضای سبز آن از حد متوسط استاندارد نیز پایین تر است به علت ناآگاهی و عدم شناخت مردم و بی توجهی مسوولان همچنان ناشناخته و مهجور مانده است. پرداختن به این فناوری می تواند از بزرگترین تحولات مثبت محیط زیستی در شهرها محسوب شود. بنابراین این پژوهش در راستای توسعه تحقیقات در این زمینه به صورت توصیفی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

بام سبز ، معماری پایدار ، محیط زیست