مقایسه نیمرخ روانی افراد مبتلا و غیر مبتلا به سندرم روده تحریکپذیر

مقدمه: براساس نظریه های زیستی، بعضی دستگاه های بدن مثل دستگاه گوارش، نسبت به تنش های روانشناختی و اجتماعی حساس تر بوده و آسیب پذیری بیشتری نشان می دهند، درنتیجه، بروز آشفتگی ها و نیز ابتلا به علائم روان تنی در این نواحی شیوع قابل توجهی دارد. هدف از این پژوهش مقایسه نیمرخ روانی در افراد مبتلا و غیرمبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) است.روش کار: در این پژوهش علی- مقایسه از بین کلیه مراجعه کنندگان به بخش گوارش بیمارستان شهید بهشتی کاشان که به تشخصی متخصص گوارش مبتلا به IBS بودند 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و متناظر با آنها 30 نفر غیر مبتلا به این اختلال به روش نمونه گیری هدف مند از بین همراهان بیماران و سطح شهر انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از آزمون نیمرخ روانی SCL-90-R استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون مقایسه میانگین دو جامعه استفاده شد.نتایج: افراد شرکت کننده در این پژوهش از نظر سطح تحصیلات در سطح تقریبا بالایی قرار داشته و بیش از نیمی از آزمودنی ها دارای تحصیلات دانشگاهی بودند. از نظر وضعیت شغلی، % 56/67 کارمند، % 41/ 7 آزاد و % 1/67 نیز بیکار بودند. یافته ها حاکی از آن بود که در سه خرده مقیاس-اضطراب، شکایات جسمانی و افسردگی، بین افراد سالم و افراد مبتلا به روده تحریک پذیر، تفاوت معنی دار وجود دارد. اما در سایر خرده مقیاس های آزمون نیمرخ روانی بین دو گروه تفاوتی مشاهده نشد.نتیجه گیری: در تبیین یافته ها می توان گفت که وجود بیماری های فیزیکی بی شک می تواند بر توانایی های و ظرفیت های خلقی افراد تاثیر منفی بگذارد. علاوه بر این، بر پایه الگوی زیستی-روانی- اجتماعی، بیماری IBS می تواند از واکنش چند سامانه مانند دستگاه عصبی مرکزی، عوامل روانی، حرکت های متغیر روده ای و حساسیت بیش از حد روده ای به وجود آید. محرک های تنش زا در افراد روان رنجورخو می تواند منجر به رشد بدکارکردی های روده شوند. پایداری عامل روان رنجورخویی، فرد را در معرض بسیاری از تنیدگی ها و هیجان های منفی قرار می دهد که طبق نظریه استرس غیراختصاصی، استرس مزمن معمولا با تداخل در همبسته های فیزیولوژی اضطراب، برخی افراد را نسبت به اختلال روان تنی آسیب پذیرتر سازد که از آن جمله نشانگان روده تحریک پذیر است.

کلیدواژه ها:

نیمرخ روانی ، سندرم روده تحریک پذیر ، IBS