مقایسه بار آلودگی میکروبی آب های بطری شده در بسته های کوچک و بزرگ شهر گرگان در سال 94-1393
محل انتشار: فصلنامه پژوهش در بهداشت محیط، دوره: 2، شماره: 1
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 544
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JREH-2-1_008
تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1398
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: نگرانی های عمومی در خصوص کیفیت میکروبی آب شبکه توزیع شهری باعث شده است تا مصرف آب های بطری شده در کشور ما افزایش یابد. در ایران آب های بطری شده در دو نوع بسته بندی کوچک (0/5 لیتر) و بزرگ (1/5 لیتر) تولید می شوند که بار میکروبی آن می تواند تا قبل از مصرف و در طی زمان افزایش پیدا کند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آلودگی باکتریایی در آب های بطری شده و مقایسه میزان آلودگی در دو نوع بسته بندی کوچک و بزرگ انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی تعداد 400 نمونه آب بطری شده شامل 185 بطری کوچک و 215 بطری بزرگ مربوط به 10 برند پرفروش از فروشگاه های مواد غذایی شهر گرگان در طی خرداد ماه 1393 تا اردیبهشت 1394 برداشت و مورد بررسی قرار گرفت. بار میکروبی نمونه ها از طریق شمارش باکتری های هتروتروف در محیط R2A و به روش کشت سطحی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماریSPSS (نسخه 23) و آزمون های T تک متغیره و آزمون Chi-square در ضریب معنی داردی کمتر از 0/05 انجام شد. یافته ها: میانگین تعداد باکتری های هتروتروف در آب های بطری شده کوچک و بزرگ به ترتیب 8557 و 11188 کلنی در هر میلی لیتر نمونه بود که بسیار بیشتر از استاندارد میکروبی (500 کلنی در هر میلی لیتر) آب آشامیدنی بود. همچنین در 85 درصد نمونه ها تعداد باکتری های هتروتروف بیشتر از 500 کلنی در هر میلی لیتر نمونه بود که سهم بطری های کوچک و بزرگ به ترتیب 40/8 و 44/2 درصد بود. آنالیز آماری نشان داد که حجم آب بطری ها تاثیر معنی داری بر تعداد باکتری ها ندارد. نتیجه گیری: آب های بطری شده کوچک و بزرگ از نظر شمارش باکتری های هتروتروف دارای آلودگی میکروبی می باشند لذا مصرف آن برای آشامیدن می تواند برای سلامت عمومی جامعه به خصوص افراد با سطح ایمنی پایین خطرآفرین باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی شهریاری
استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
نغیمه احمدی
کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
یوسف دادبان شهامت
استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
رحیم عالی
استادیارگروه مهندسی بهداشت محیط، مرکز رشد و فناوری سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :