اندازه گیری میدان الکترومغناطیسی در نمایشگرها و پست های برق یک شرکت پخش فرآورده های نفتی در استان مازندران
محل انتشار: فصلنامه پژوهش در بهداشت محیط، دوره: 3، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 355
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JREH-3-2_006
تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1398
چکیده مقاله:
زمینه و هدف:میدان الکترومغناطیسی از دو قسمت میدان الکتریکی و میدان مغناطیسی و هر دوی آنها توسط جریان الکتریسیته تولید میشوند. مواجهه طولانی مدت با میدان های الکترومغناطیس اثرات زیان باری بر سلامت کارکنان در معرض دارد. استفاده از وسایل مولد امواج و اثراتی که این میدانها میگذارند رو به گسترش است، لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی شدت میدانهای الکترومغناطیس در بخشهای اداری و پست برق یکی از پایانه های نفتی استان مازندران انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی شدت میدانهای الکترومغناطیس ناشی از مانیتور و سرورهای کامپیوتر واحدهای مختلف و همچنین میدانهای الکترومغناطیسی در پستهای برق و دستگاه فتوکپی در 28 ایستگاه کاری با استفاده از دستگاه EMF MEASUREMENT اندازهگیری و با استانداردهای موجود ملی و بین المللی مقایسه شد. داده ها با استفاده از تستهای آمار توصیفی و نرم افزار آماری20 SPSS مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: میانگین میدان الکتریکی اندازهگیری شده در تمام وسایل الکتریکی معادل m/v 44/4 و بیشترین و کمترین مقدار میدان الکتریکی اندازهگیری شده به ترتیب m/v 208 و 0/5 و مربوط به دستگاه تکثیر و ژنراتور برق بود. میانگین شدت میدان مغناطیسی در تمام ایستگاهها mT 61/7×10-6 اندازهگیری شد. بیشترین شدت میدان مغناطیسی (mT 5×10-4) در تابلوی برق فشار قوی و کمترین آن ( mT0/2×10-6) مربوط به اتاق کنترل برق بود. نتیجه گیری:شدت تمام میدانهای الکتریکی و مغناطیسی اندازهگیری شده پایین تر از حدود استانداردهای ملی و بین المللی بود. با توجه به اینکه شدت میدانهای الکتریکی و مغناطیسی مورد مطالعه از حدود توصیه شده ملی و بین المللی کمتر بود، احتمالا شاغلین با حدود ایمن میدان الکترومغناطیس در مواجهه هستند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمود محمدیان
دانشیار، گروه بهداشت حرفه ای، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
احمد علیزاده لاریمی
مربی، گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
محسن گرگانی فیروزجائی
کارشناس ارشد، گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
فاطمه تقوی سقندیکلایی
کارشناس ارشد، گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :