حذف آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین از محلول های آبی با روش ازناسیون
محل انتشار: فصلنامه پژوهش در بهداشت محیط، دوره: 3، شماره: 2
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 476
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JREH-3-2_002
تاریخ نمایه سازی: 10 تیر 1398
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: سیپروفلوکساسین، یکی از مهم ترین آنتی بیوتیک های سنتتیک و از گروه فلوروکوئینولون می باشد که کاربرد گسترده ای در پزشکی و دامپزشکی دارد. حضور اتم فلوئور در ترکیب آن باعث ایجاد ثبات و پایداری شده است. اخیرا از ازن برای تصفیه فاضلاب، کنترل بو و حذف ترکیبات آلی مقاوم استفاده میشود. ازن از طریق اکسیداسیون مستقیم و یا مکانیسم واکنش های زنجیره ای که منجر به تولید رادیکال های هیدروکسیل آزاد می شود، عمل میکند. مطالعه حاضر با هدف تعیین کارایی فرآیند ازناسیون در حذف آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین از محیط های آبی انجام شد. مواد و روش ها:در این مطالعه تجربی ابتدا غلظت ازن تولیدی ژنراتور به روش یدومتریک تعیین گردید. پارامترهای مورد مطالعه در فرآیند شامل: سیپروفلوکساسین با غلظت 50-10 mg/L تا 50، pH 3 تا 12، مدت زمان واکنش min 60 و میزان ازن برابر 1/4mg/L.min در راکتور نیمه منقطع انجام شد. غلظت باقی مانده سیپروفلوکساسین در نمونه ها با استفاده از دستگاه HPLC سنجش شد. یافته ها:در شرایط بهینه شامل pH برابر 12، میزان ازن 1/4mg/L.min و غلظت اولیه آنتی بیوتیک برابر با 10mg/L ، فرآیند ازناسیون قادر بود 94/6 درصد از آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین را حذف نماید. نتیجه گیری: ازناسیون میتواند یک روش موثر در حذف آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین از محلولهای آبی باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی اصغر نجف پور
دانشیار، گروه بهداشت محیط، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
امید نعمتی ثانی
کارشناس ارشد، مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حسین علیدادی
دانشیار، گروه بهداشت محیط، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
علی اکبر دهقان کنگ
دکترای بهداشت محیط، گروه بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :