آیا قصه گویی در آموزش بالین دانشجویان کارشناسی پرستاری تاثیر دارد

مقدمه و هدف: آموزش بالینی مهمترین بخش از آموزش دانشجویان پرستاری محسوب شده و در واقع قلب آموزش پرستاری، آموزش بر بالین بیماران است. روش های گوناگونی برای آموزش دانشجویان بر بالین بیماران وجود دارد اما اخیرا رویکرد نوین تدریسی تحت عنوان قصه گویی مطرح شده است که بسیاری از صاحبنظران حیطه آموزش معتقدند این رویکرد انقلابی در آموزش علوم پزشکی برپا خواهد کرد. مطالعه مروری حاضر با هدف تعیین تاثیر قصه گویی آموزش بالینی دانشجویان کارشناسی پرستاری انجام شده است.روش بررسی: مطالعه مروری حاضر با جست و جوی نظام مند مطالعات در فاصله سال های 2015 تا 2018 با کلید واژه هایی همچون قصه گویی، آموزش بالینی، دانشجوی پرستاری و روش های آموزش بالینی در پرستاری انجام شده است.یافته ها: قصه گویی یک روش آموزش فعال است که سبب افزایش تفکر انتقادی و ارتقای سطح مهارتهای دانشجویان در بالین می شود. آموزش بالین مبنی بر قصه گویی مهارت حل مسئله و توانایی قضاوت کردن را به ویژه در بالین به دانشجویان می دهد. نقش بستن مطالب در حافظه بلند مدت ، انتقال مفاهیم پیچیده علمی، حفظ نشاط و تامین بهداشت روانی شنوندگان از دیگر مزایای به کارگیری این روش است. همچنین این رویکرد، مهارت های گوش کردن، حرف زدن و نوشتن را در دانشجویان افزایش می دهد.نتیجه گیری: باتوجه به اینکه در حال حاضر از روش سخنرانی برای آموزش بالینی دانشجویان پرستاری استفاده می شود و بعضا بسیاری با این روش آموزشی در بالین موافق نیستند و مرتب بر اهمیت روش قصه گویی، توصیه می شود، مدرسین بالینی پرستاری از این رویکرد جهت افزایش عمیق یادگیری و پروش تفکر نقادانه دانشجویان پرستاری استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، دانشجوی پرستاری ، آموزش بالین