اثربخشی نقاشی درمانی بر مهارتهای اجتماعی و حل مسئله اجتماعی دانش آموزان نارسایی یادگیری

مقدمه و هدف: اشکال مختلف هنر به ویژه نقاشی این ویژگی را دارند که به عنوان عنصری واسطه ای عمل کنند تا به این وسیله بتوان به نارساییهای اجتماعی و روانی کودکان پی برد. بر این اساس در پژوهش حاضر، در چارچوب مهارتهای اجتماعی و حل مسئله اجتماعی کودکان نارسایی یادگیری به اثربخشی نقاشی درمانی پرداخته شد.روش بررسی: این پژوهش یک مطالعه مداخله ای از نوع نیمه تجربی بود که با هدف بالا بردن سطح مهارتهای اجتماعی و حل مسئله اجتماعی دانش آموزان نارسایی یادگیری انجام شد. در این پژوهش جهت شناسایی دانش آموزان نارسایی یادگیری مقطع ابتدایی از اطلاعات موجود در پروندههای مرکز اختلالات یادگیری شهرستان گناباد استفاده شد. پس از مشخص کردن دانش آموزانی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند و کسب اجازه از والدین جهت شرکت در پژوهش، پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون و حل مسئله اجتماعی کودکان والی تکمیل شد. در مرحله بعدی 42 دانش آموز شناسایی شده، به طور تصادفی در دو گروه نقاشی درمانی 20) نفر) و کنترل 22) نفر) قرار گرفتند. برنامه نقاشی درمانی در 10جلسه 45-60) دقیقه ای) برگزار شد.یافته ها: در این پژوهش، تاثیر نمرات پیش آزمون بر نمرات پس آزمون حذف شد و سپس گروه ها با توجه به نمرات باقیمانده مقایسه شدند، نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که نقاشی درمانی اثربخشی معناداری بر مهارت اجتماعی دانش آموزان نارسایی یادگیری نداشتند، در حالی که ارائه نقاشی درمانی باعث ارتقاء مهارت حل مسئله اجتماعی کودکان در مرحله پس آزمون میشود.نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت با استفاده از روش مداخلهای نقاشی درمانی درکنار فراهم آوردن بافت منسجمی از تعاملات کودک با والدین می توان بخش اعظمی از مشکلات کودکان نارسایی یادگیری در حل مسئله اجتماعی را برطرف نمود.

کلیدواژه ها:

نقاشی درمانی ، مهارت اجتماعی ، حل مسئله اجتماعی ، نارسایی یادگیری