سیاست های پولی و احتیاطی کلان: یک تحلیل جامع

این مقاله تعامل سیاست های پولی و احتیاطی کلان را با چسبندگی های مالی و اسمی در یک مدل ساده بررسی می کند. چسبندگی های اسمی برای هدف سیاست پولی متعارف که در ادبیات نوکینزی مورد تاکید قرار گرفته است، اهمیت می یابد. چسبندگی های مالی نیز برای هدف ثبات مالی اهمیت دارد. بررسی ها نشان می دهد که چگونه مجموعه قاوعد برای عملکرد چسبندگی های اسمی در یک مدل که شامل چسبندگی های مالی نیز می باشد، گسترش می یابد. سپس بررسی می شود که رژیم های متفاوت احتیاطی کلان چگونه عمل می کنند. اولین رژیم، سیاست پولی تعدیل شده با سیاست های احتیاط کلان است. دومین رژیم، یک قاعده دو بخشی شامل یک قاعده استاندارد تیلور و قاعده مالیات بر بدهی است. سه یافته اصلی در این تحقیق به دست آمده است. اول اینکه بر خلاف ادبیات کینزی متعارف، در یک اقتصاد دارای چسبندگی اسمی و مالی، یک سیاست پولی که نقشی را برای تورم مثبت در اقتصاد قائل است، می تواند بهبود دهنده رفاه باشد. در عین حال تبدلی بین ثبات اقتصاد کلان و ثبات مالی به وسیله یک سیاست پولی تهاجمی می تواند وجود داشته باشد. دوم اینکه سیاست های کلان احتیاطی در مدل موردنظر هنگامی که براساس قاعده نرخ بهره طراحی شده باشد، بیشتر موثر خواهد بود تا زمانی که براساس قاعده مالیات بر بدهی طراحی شده است. سوم اینکه قاعده مالیات بر بدهی به صورت مستقل، هنگامی که سیاست پولی همساز شود، می تواند رفته را کاهش دهد. در عیم حال یک قاعده مشابه مالیاتی نیز هنگامی که سیاست پولی تهاجمی به سمت تورم باشد، می تواند رفاه را افزایش دهد. این امر کمک می کند تا تبادل ممکن بین ثبات اقتصاد کلان و ثبات مالی بررسی شود.

کلیدواژه ها:

چسبندگی های مالی ، بحران های مالی ، ثبات مالی ، سیاست های احتیاطی کلان ، چسبندگی اسمی ، سیاست پولی