تحلیل الگوی هم نویسندگی در همکاریهای پژوهشی دانشگاه فردوسی مشهد با رویکرد استخراج الگوهای مکرر

یکی از رویکردهای مهم شناسایی همکاری علمی یک موسسه آموزشی، استفاده از تحلیل الگوهای هم نویسندگی در مقاله های منتشر شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی و تعیین بیشترین الگوی همکاری پژوهشی در دانشگاه فردوسی مشهد و استخراج موسسات علمی همکار در سطح کشور می باشد. در این پژوهش، با استفاده از مجموعهی دادههای پژوهشی دانشگاه فردوسی مشهد، الگوی بیشترین همکاری علمی در مقالات ژورنالی و کنفرانسی بدست آمده است. این الگو ها با استفاده از الگویتم های Apriori و éclat به دست آمده است. نتایج تحلیل نشان می دهد که بیشترین همکاری پژوهشی درون دانشگاهی بین اساتید دانشکده علوم در رشته زمین شناسی و سپس دانشکده کشاورزی در رشته علوم دامی می باشد. در حوزه همکاری های بین دانشگاهی، بیشترین همکاری به ترتیب با دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران بوده است.

کلیدواژه ها:

همکاری پژوهشی ، تحلیل الگوهای پرتکرار ، دانشگاه فردوسی مشهد