عوامل سنجش تاثیر اقتصادی به کارگیری روش طراحی و ساخت مجازی VDC

حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) شامل ابزارهای مبتنی بر کاموپیوتری است که صنعت معماری، مهندسی و ساخت (AEC) را حمایت می کند. روش طراحی و ساخت مجازی (VDC) از روش های نوین طراحی و ساخت است کع درراستای غلبه بر مشکلات موجود در صنعت ساخت، مانند انجام پروژها با هزینه بیشتر، زمان طولانی تر و بی نظمی، ایجاد شده است. روش طراحی و ساخت مجازی با استفاده از مدل های کارکردی چند رشته ای در پروژه ی طراحی و ساخت که شامل محصول (مانند تسهیلات)، فرایندهای کاری و سازمان تیم طراحی، ساخت و بهره برداری است، از اهداف کسب وکار حمایت می کند. پیاده سازی روش های نوین، گاهی با مقاومت شاغلین صنعت ساخت مواجع می شود، چرا که به آن روش ها به عنوان هزینه ی اضافی در پروژه ی خود می نگرند. از این رو نیاز به تحلیل تاثیر اقتصادی به کارگیری این روش ها در پروژها و کمی سازی آنها کاملا مشهود است. در این پژوهش، روش های سنجش تاثیر اقتصادی به کارگیری روش طراحی و ساخت مجازی (VDC) در پروژه های ساخت بررسی شده و عوامل سنجش، استخراج شده اند. با استفاده از ابزارهای روش تحقیق کمی، این عوامل بررسی شده و اولویت بندی گردیده اند. نتایج حاصل از این پژویش نشان می دهد که افزایش درآمد، صرفه جویی در هزینه های بهره برداری، نگهداری و انرژی و بهبود بازدهی پرسنل، مهم ترین عوامل در سنجش تاثیر اقتصادی به کارگیری VDC در پروژه ها هستند.

کلیدواژه ها:

روش طراحی و ساخت مجازی VDC ، مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM) ، صنعت معماری ، مهندسی و ساخت (AEC) ، تحلیل اقتصادی