میزان استفاده از شبکه های اجتماعی و خودکنترلی با تعارض والد- نوجوان در نوجوانان شهر مشهد

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه شبکه های اجتماعی و خودکنترلی بر تعارض والد- نوجوان در نوجوانان شهر مشهد بود. در این پژوهش همبستگی تعداد 341 نفر از نوجوانان شهر مشهد به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و پرسشنامه تعارض والد – نوجوان اسدی یونسی ( 1390 ) و پرسشنامه خودکنترلی تانچی ( 2004 ) و پرسشنامه شبکه های اجتماعی مجردی 1393 تکمیل نمودند و نتایج با نرم افزار SPSS23 مورد تجزیه و بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که شبکه های اجتماعی در پیش بینی تعارض والد – نوجوان نقش معناداری دارد و حدود 21 درصد تعارض والد –نوجوان توسط سه متغیر میزان و نوع استفاده از شبکه های اجتماعی و میزان اعتماد به کاربران قابل پیش بینی است. خودکنترلی در پیش بینی تعارض والد – نوجوان نقش معنادار دارد و حدود 25 درصد تعارض والد – نوجوان بر اساس خودکنترلی قابل پیش بینی است. بین شبکه های اجتماعی و خودکنترلی نیز رابطه معنادار وجود دارد. بنابراین میتوان با کاهش شبکه های اجتماعی و خودکنترلی به کاهش تعارض والد – نوجوان کمک کرد.

کلیدواژه ها:

شبکه های اجتماعی ، خودکنترلی ، تعارض والد- نوجوان