مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی گفتگویی و درمان خوددلسوزی شناختی بر تغییر سطح تفکر ارجاعی و باورهای فراشناختی دانش آموزان مبتلا به افسردگی

پژوهش حاضر بمنظور مقایسه اثربخشی درمان خوددلسوزی شناختی و رفتاردرمانی گفتگویی بر تغییر سطح تفکر ارجاعی و باورهای فراشناختی دانش آموزان مبتلا به افسردگی بود که بصورت شبه آزمایشی روی دانش آموزان دارای افسردگی کرج انجام گرفت.نمونه پژوهشی بطور تصادفی در سه گروه جایگزین شد که گروه های آزمایش، مداخله دیدند ولی گروهکنترل، مداخله نداشت. مطابق تحلیل کواریانس در مرحله پس آزمون روش های رفتاردرمانی گفتگویی و درمان خوددلسوزی شناختی باعث کاهش تفکر ارجاعی و باورهای فراشناختی منفی و افزایش باورهای فراشناختی مثبت شد. اما در مرحله پیگیری بین این روش ها در تغییر سطح تفکر ارجاعی و باورهای فراشناختی مثبت و منفی، تفاوتی نبود.

کلیدواژه ها:

رفتاردرمانی گفتگویی ، خوددلسوزی شناختی ، افسردگی