بررسی رابطه بین هوش هیجانی با انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی با انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان انجام گرفت. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، از لحاظ شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ زمان گردآوری داده ها در زمره تحقیقات مقطعی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهرستانروانسر تشکیل داد که از این تعداد بر اساس جدول مورگان و به شیوه نمونه گیری در دسترس 127 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هوش هیجانی برادبری و گریور 2004 ، پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند و بلیز 1992 و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ 2002 بود که روایی آنها مورد تایید قرار گرفت و پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0/92، 0/89، 0/79 محاسبه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف اسمیرنف t از آزمون های کولموگروف اسمیرنف شد. یافته ها نشان داد که وضعیت هوش هیجانی، انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع ابتدایی شهرستان روانسر در سطح مطلوبی می باشد. همچنین نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی با انگیزش تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، انگیزش تحصیلی ، خودکارآمدی تحصیلی