تاثیر استفاده از منابع آبی رودخانه های شمال ایران در سیستمهای هیبرید به منظور تامین برق مناطق روستایی به صورت مستقل از شبکه – مطالعه موردی روستای لاجیم

انرژی همواره به عنوان یکی از مهمترین عوامل توسعه شهرها و روستا ها مطرح بوده است که چالش هایی نظیر محدود بودن سوخت های فسیلی و آلایندگی حاصل از آن ها، هزینه های احداث نیروگاه، برق رسانی به مناطق دورافتاده و همچنین قابلیت اطمینان پایین شبکه در برخی مناطق لزوم جایگزینی انرژی های سنتی با انرژیهای نوین را نشان می دهد. هیبرید سازی منابع تجدید پذیر یک راهکار مناسب به منظور دستیابی به منابع پاک و قابل اطمینان انرژی می باشد اما در برخی از مناطقی که با کمبود منابع باد و خورشید روبرو هستند این فرآیند بسیار هزینه بر خواهد بود. ناحیه شمالی ایران به دلیل داشتن رودخانه هایی با آب دهی مناسب، دارای پتانسیل مطلوبی جهت تولید توان از جریان آب در کنار سایر منابع می باشند. در این مقاله نیز به بررسی تاثیر استفاده از جریان آب رودخانه کیسیلیان واقع در استان مازندران به منظور تامین برق روستای لاجیم پرداخته شده است. همچنین تاثیر حذف هر یک از منابع در هزینه های نهایی سیستم را مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت نتایج نشان داد استفاده از جریان آب رودخانه می تواند تا 30 درصد باعث کاهش هزینه انرژی سیستم شود و هزینه انرژی بهینه به وسیله هیبرید سازی منابع خورشید، باد، هیدرو و دیزل معادل 445,4 تومان بر کیلووات ساعت محاسبه گردید. همچنین مقدار آلایندگی این سیستم به میزان قابل توجهی پایین تر آلایندگی حاصل فراهم سازی برق مورد نیاز منطقه به وسیله شبکه سراسری بوده است. یعنی استفاده از توان رودخانه به شکل قابل توجهی موجب کاهش ساعت کارکرد دیزل ژنراتور و بهبود هزینه های سیستم و کاهش آلایندگی حاصل از آن می شود.

کلیدواژه ها:

انرژی های تجدید پذیر ، هیدرو ، هیبرید ، مستقل از شبکه