بررسی عوامل موثر بر رفتارهای خودآسیب رسان و خودکشی در نوجوانان و جوانان شهر شیراز

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر رفتارهای خود آسیب رسان و خودکشی در نوجوانان و جوانان شهر شیراز بود. به لحاظ ماهیت و اهداف، این پژوهش از نوع کاربردی و برای اجرای آن از روش همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل نوجوانان کانون اصلاح و تربیت در شهر شیراز در سال 1397 بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های خود آسیب رسانی سانسون و همکاران و پرسشنامه تمایل به خودکشی اورباخ استفاده شده است که روایی و پایایی آنها مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شده است. در سطح آمار توصیفی از آماره هایی نظیر میانگین و انحراف معیار استفاده شده است. در سطح آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان استفاده شده است. نتایج نشان داد که ابعاد سوء مصرف دارو، خودزنی و از دست دادن شغل به صورت عمدی می تواند منجر به تمایل بیشتر افراد به خودکشی گردد و ابعاد سوء مصرف مواد، خودزنی، و از دست دادن شغل به صورت عمدی قادرند تمایل به خودکشی را به صورت معناداری پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

رفتارهای خود آسیب رسان ، خودکشی ، نوجوانان و جوانان.