بررسی رابطه بین هوش هیجانی با تعهد سازمانی معلمان مقطع متوسطه شهر رشتخوار

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 501

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EPSCONF07_010

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه:دنیای امروز با سرعت زیادی در حال صنعتی شدن می باشدواین امر ضرورت نوآوری ، انعطاف پذیری ، بهره وری و پاسخگویی را برای بقا و موفقیت سازمان ها بیشتر می کند . از این رواستانداردهای جدیدی باید برای سازمان ها تدوین گردد تا پاسخگوی مشکلات جهانی باشد و زمینه مناسبی را برای کارکنان فراهم نماید تا بتوانند از مناسب ترین مهارتها برخوردار شوند .ازآنجاکه هوش هیجانی، آگاهی از احساس و استفاده از آن برای تصمیم گیریهای قابل قبول در زندگی و توانایی ضربه های روحی و مهار آشفتگی های روانی است و اعتماد به نفس و کنترل درونی افراد را افزایش می دهد دراین تحقیق سعی شده است بابررسی رابطه هوش هیجانی با تعهد سازمانی معلمان مقطع متوسطه شهررشتخوار، اثرات آن برنظام تعلیم وتربیت موردمطالعه قرارگیرد.هدف: هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین هوش هیجانی باتعهدسازمانی دبیران دوره متوسطه شهررشتخواراست.روش:روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است .جامعه آماری این پژوهش، معلمان مدارس متوسطه شهررشتخواردر سال تحصیلی97- 98 به تعداد 185 نفر هستند. حجم نمونه به وسیله جدول تعیین حجم نمونه مورگان 140 نفر و با روش نمونه گیری تصادفی تعیین گردید. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی بار- ان 1994) )وتعهد سازمانی آلن ومایر(.(1995است. روایی محتوایی هر سه پرسشنامه به وسیله صاحبنظران تایید گردید و برای تایید پایایی، آلفای کرونباخ برای پرسشنامه هوش هیجانی0/93وبرای پرسشنامه تعهدسازمانی 0/89محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده ها از راه آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل، تحلیل واریانس ،رگرسیون چندمتغیره). انجام گرفت.یافته ها:نتایج نشان دادند که بین هوش هیجانی با تعهدسازمانی معلمان رابطه مثبت ومعنی داری وجوددارد. بین نظرات معلمان در مورد هوش هیجانی و تعهد سازمانی با توجه به جنس، سابقه خدمت و مدرک تحصیلی تفاوت معناداری مشاهده نشد جز اینکه رابطه تحصیلات معلمان با متغیرهای تحقیق به شکل معنی داری برآورد گردید.

نویسندگان

هادی محمدپور

دکترای تخصصی مدیریت آموزشی ، عضوهیات علمی دانشگاه فرهنگیان خراسان رضوی ، مشهد،ایران

بتول نجفی سرنابادی

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه روانشناسی گرایش روانسنجی،دانشگاه آزاد اسلامی واحدگناباد ،ایران.

محمدرضا حاجبی

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی،اداره آموزش و پرورش شهرستان رشتخوار،ایران