بررسی تحلیلی مزایا و معایب برنامه ریزی استراتژیک در سازمان ها

در شرایط بسیار متحول امروزی، برنامه ریزی استراتژیک در حوزه سازمانی، امری بسیار کلیدی می باشد زیرا عوامل اساسی خطر آفرین محیطی را تحلیل کرده و دیدگاه استراتژیک را در سازمان تقویت می کند و سبب می شود که اعضا در محدوده زمان حال باقی نمانند و به افق های دور دست توجه کنند. لذا هدف از انجام این تحقیق، بررسی تحلیل مزایا و معایب برنامه ریزی استراتژیک در سازمان ها می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش و ماهیت مروری و توصیفی-تحلیلی است. داده های به دست آمده، به روش کتابخانه ای و از طریق مصاحبه با کارشناسان گردآوری شده است. در گام اول با استفاده از مطالعات کتابخانه ای به بیان کلیات تحقیق در خصوص برنامه ریزی استراتژیک و فرآیند های پیاده سازی آن در سازمان ها پرداخته شده است. در گام دوم بعد از بررسی مقالات داخلی و خارجی مرتبط با موضوع مورد نظر، مطالعه پایان نامه ها و مشورت با اساتید و کارشناسان مربوطه، مزایا و معایب برنامه ریزی استراتژیک در یک سازمان ها گردآوری شده است. نهایتا در گام سوم بعد از تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده نتیجه گیری نهایی صورت گرفته و پیشنهادات مناسب ارائه گردیده است. در نتیجه این تحقیق با توجه به تغییرات و تحولات محیط و شدت زیاد رقابت در بازارهای جهانی، هر سازمانی در راستای تداوم حیات و کسب موفقیت بیشتر، نیاز مبرم به بهره مندی از برنامه ریزی استراتژیک دارد و استفاده از برنامه ریزی استراتژیک به عنوان یک ضرورت در سازمان ها مطرح می شود. همچنین برنامه ریزی استراتژیک دارای محدودیت ها و بعضی معایب است، ولی کاربرد صحیح آن توسط مدیران متفکر می تواند نتایج مثبتی به بار آورد. لذا به کارگیری برنامه ریزی استراتژیک سبب می شود که بینش مشترکی در بین اعضا و سازمان به وجود آید و به کمک این برنامه ریزی استراتژیک سبب می شود که بینش مشترکی در بین اعضا و سازمان به وجود آید و به کمک این برنامه ریزی مدیر قادر می شود جهت گیری های خود را در آینده معین ساخته و سازمان را در مقابل تغییرات و تحولات فردا مجهز سازد.

کلیدواژه ها:

مزایا ، معایب ، برنامه ریزیاستراتژیک ، سازمان ها.