رابطه ی هوش هیجانی و طرحواره های ناسازگار اولیه با امید به زندگی در دانشجویان

هدف بررسی رابطه ی هوش هیجانی و طرحواره های ناسازگار اولیه با امید به زندگی در دانشجویان بود. دانشجویان دانشکده ی علوم اجتماعی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال تحصیلی 1395-96، جامعه پژوهشی را تشکیل دادند. پژوهش بر روی 338 نفر(106 پسر و 232 دختر) که به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شده بودند، اجرا شد. از پرسشنامه امید به زندگی(اشنایدر و همکاران، (1991، پرسشنامه ی هوش هیجانی(بار5آن، (1980، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه(یانگ، (1998، استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق محاسبه ضرایب همبستگی و تحلیل رگرسیون انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که هوش هیجانی، و طرحواره های ناسازگار اولیه با امید به زندگی رابطه معنادار داشتند و امید به زندگی بر اساس این متغیرها قابل پیشبینی بود. در نتیجه میتوان هوش هیجانی و طرحواره های ناسازگار اولیه را جزء عوامل زیربنایی مرتبط با امید به زندگی دانست. در انتها با توجه به تاثیر مهم امید به زندگی بر زندگی دانشجویان، پیشنهاد شد که مسئولان، مشاوران و روانشناسان دانشگاه به عوامل مرتبط با امید به زندگی همچون هوش هیجانیو طرحواره های ناسازگار اولیه توجه داشته باشند.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، هوش هیجانی