تاثیر تحریک الکتریکی قشر پیش پیشانی در بهبود ارزش آینده در کودکان مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه

مقدمه: اختلال نقص توجه و بیش فعالی یکی از رایج ترین اختلالات دوران کودکی است . بسیاری از این کودکان نواقصی در کارکردهای اجرایی نیز دارند. ارزش آینده یکی از کارکردهای اجرایی است که بر بسیاری از تصمیم گیری های روزمره تاثیر می گذارد. برخی از تصمیمات روزمره نیازمند این است که افراد بین دستاوردهای فوری و کوتاه مدت در برابر بزرگتر و با تاخیر، دست به انتخاب بزنند. کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی به دنبال پاداش فوری و در لحظه هستند و پاداش کوچک تر اما فوری را به پاداش بزرگ تر و در آینده ترجیح می دهند، که این امر منجر به رفتارهای تکانشی و پرخطر در آنها می شود. بررسی ها نشان داده اند که مناطق مغزی قشر خلفی خارجی و شکمی میانی پیش پیشانی نقش مهمی برای درک ارزش پاداش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تحریک الکتریکی مستقیم قشر خلفی خارجی و شکمی میانی پیش پیشانی برای بهبود درک ارزش آینده در کودکان مبتلا به اختلال نقصتوجه و بیش فعالی بود. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کودکان 11-6 ساله ی مراجعه کننده به مرکز بهداشت جنوب تهران تشکیل داده است که از میان آنها 11 کودک مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و هر کدام از آزمودنی ها در سه موقعیت تحریک قشر خلفی خارجی پیش پیشانی و مهار قشر شکمی میانی پیش پیشانی، موقعیت مهاری قشر خلفی خارجی و تحریک قشر شکمی میانی و در نهایت در موقعیت شبه تحریک از طریق آزمون دیرکرد اثر پاداش مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین عملکرد آزمودنی ها در آزمون دیرکرد اثر پاداش در موقعیت های مختلف تحریک وجود ندارد . نتیجه گیری: با توجه به درگیری مناطق مختلف مغزی برای درک ارزش آینده، تحریک و مهار تنها دو ساختار مغزی اثربخش نبوده و شواهد بیشتری برای بهبود درک ارزش آینده نیاز است.

کلیدواژه ها:

تحریک الکتریکی ، ارزش آینده ، بیش فعالی ، نقص توجه