نقش نرم افزارهای اجتماعی در یادگیری الکترونیکی

هدف مقاله حاضر بررسی نقش نرم افزارهای اجتماعی در یادگیری الکترونیکی می باشد. هدف از این مقاله تشریح پتانسیل نرم افزارهای اجتماعی جهت حرکت و فعالیت یادگیری الکترونیکی فراتر از سیستم های مدیریت یادگیری است. (در این مقاله) رویکردی برای استفاده از نرم افزارهای اجتماعی در حمایت از رویکرد سازنده گرای اجتماعی برای آموزش الکترونیکی ارائه و استدلال شده که سیستم های مدیریت یادگیری رویکرد سازنده گرایی اجتماعی را حمایت و پشتیبانی نمی کند که بر فعالیت های یادگیری خود مختار دانش آموزان تاکید دارد. با توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات، اغلب موسسات آموزشی به ویژه دانشگاه ها دوره هایی را به صورت مجازی راه اندازی کرده اند. با توسعه فاوا و ظهور جوامع اطلاعاتی مهارت هایی مانند یادگیری مستقل و مادام العمر، یادگیری خود انگیخته، خود راهیاب و کسب مهارت های حل مسئله برنامه ریزی و تصمیم گیری در موقعیعت های پیچیده اولویت بیشتری یافته و از اهداف مهم آموزش و پرورش در سطوح مختلف تلقی می شوند. از طرفی فرهنگ یادگیری در بعضی جوامع از حیث انفعال یادگیرنده، ضعف تعامل بین یادگیرندگان، معلم محوری، عدم خود انگیختگی یادگیرندگان و پذیرش بدون تحلیل و نقد اطلاعات با اهداف آموزش و پرورش جامعه اطلاعاتی مغایرت دارد.

کلیدواژه ها:

نرم افزارهای اجتماعی ، یادگیری الکترونیکی