بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و نوآوری سازمانی با یادگیری سازمانی کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان بجنورد

هدف پژوهش بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و نوآوری سازمانی با یادگیری سازمانی کارکنان اداره آموزش و پرورش است. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ نوع پژوهش توصیفی پیمایشی، از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه کارکنان آموزش و پرورش شهرستان بجنورد به تعداد 4903 نفر که از میان آن ها 356 نفر با توجه به فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده های این پژوهش توسط سه پرسشنامه جمع آوری شده است. پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) پرسشنامه نوآوری سازمانی آمید و همکاران (2002) و پرسشنامه یادگیری سازمانی نیفه (2001) نتایج نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و مولفه های آن با یادگیری سازمانی کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان بجنورد رابطه وجود ندارد (r=0/032) اما بین نوآوری سازمانی با یادگیری سازمانی کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان بجنورد رابطه وجود دارد (r=-0/107). با توجه به معنادار بودن دو مولفه نوآوری سازمانی و نتایج رگرسیون بیشترین تاثیر مربوط به مولفه نوآوری محیط بازخورد (0/123-) و سپس نوآوری فردی (0/117) بر یادگیری سازمانی داشته است. سرمایه اجتماعی با تسهیم اثربخش اطلاعات و کنترل تغییر اطلاعات، افراد را به مشارکت و همکاری با یکدیگر، خلق مزیت رقابتی و همچنین خلق و ایجاد فرصت های جدید یادگیری ترغیب می کند، که این به نوبه خود امر نوآوری در سازمان را تسهیل می کند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، نوآوری سازمانی ، یادگیری سازمانی