بررسی بروز هیپوناترمی و هایپرناترمی در بیماری مزمن کلیوی (CKD)

هیپوناترمی و هاپرناترمی اختلالات الکترولیتی شایعی هستند، که به ویژه در بیماران بستری شده در بیمارستان ها و در بیمارانی که مبتلا به بیماری های همراه از جمله نارسایی احتقانی قلب یا سیروز کبدی هستند، رخ می دهد. مطالعات مختلف تایید کرده اند که سطوح غیر طبیعی سدیم سرم با افزایش میزان مرگ در ارتباط است. بیماران مبتلا به بیماری مزن کلیه (CKD)، افرادی هستند که در معرض شیوع بالای بیماری های همراه قراردارند که آنها را مستعد ابتلا به دیسناترمی می کند. در این مطالعه فیزیولوژی و پاتوفیزیولوژی هموستاز آب در افراد مبتلا به CKD، و همچنین پیامدهای مرتبط با سطوح غیر طبیعی سدیم سرم در بیماران با عملکرد طبیعی کلیه و نتایج برخی از تحقیقات بر روی بیماران در مراحل مختلف CKD، مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تایید کرد که بیماران مبتلا به CKD، هم به دلیل شیوع بالای بیماری های همراه که می تواند به صورت دیسناترمی در آنها بروز کند و هم به دلیل کاهش توانایی کلیه ها برای حفظ هموستاز آب، ممکن است تحت تاثیر اختلال دیسناترمی قرار بگیرند که می تواند زمینه مناسبی را برای پیشرفت هیپو و هایپرناترمی در مراحل پیشرفته CKD فراهم کند.

کلیدواژه ها:

الکترولیت ، هیپوناترمی ، هایپرناترمی ، نارسایی مزمن کلیه