طراحی سازه های زیرزمینی از منظر معماری و ارائه روش های مقاوم سازی سازه های زیرزمینی در برابر تهدیدات ناشی از انفجار و ارائه راهکارهای مناسب

امروزه به جهت تهدیدات دشمن، اغلب سازه های حیاتی و مهم در زیر زمین احداث می شوند . برای کاهش آسیب پذیری زیر ساخت ها و سازه های پر اهمیت راهبردی و عملیاتی در برابر سلاح های دشمن، معمولا آن ها را به عمق مناسبی از زمین منتقل می نمایند. اما با پبشرفت روزافزون سلاح های دشمن و امکان نفوذ این سلاح ها تا عمق 60 متری، نیاز است که سازه های زیرزمینی ساخته شده در عمق کمتر از این مقدار، از اهمیت حیاتی و حساس برخوردار گردند؛ زیرا ممکن است توسط این سلاح ها مورد حمله قرار گیرند. حفاظت از زیرساخت های حیاتی و دستاوردهای کشور که با صرف هزینه های بسیار ساخته شده اند، امری ضروری می باشند. روش این تحقیق توصیفی تحلیلی مبتنی بر پیمایش و با تاکید بر مطالعات کتابخانه ای استوار بوده که در دو بخش به انجام رسیده است. ابتدا بررسی پایداری سازه های زیرزمینی در اثر برخورد پرتاب موشک و انفجار در زمان های خاص و پایداری بیشتر آنها نسبت به سازه های سطحی، از اهمیت حیاتی و ضروری می باشد که برای این امر روش های مقاوم سازی سازه های زیرزمینی بیان می گردد و سپس به بررسی عوامل تاثیرگذار بر انتخاب روش های مقاوم سازی در سازه های زیزمینی پرداخته می شود. پژوهش بنا به ماهیت، موضوع و اهدافی که برای آن پیش بینی شده است؛ از نوع تحقیقات کاربردی است. بر این اساس نتایج حاصله نشان می دهد، که پایداری و رعایت اصول طراحی سازه های زیرزمینی جزء جدا نشدنی از معماری و سازه بوده است. به کارگیری این اصول؛ مقاوم سازی سازه ها را در برابر تهدیدات ایمن و کاهش هزینه در ساخت می باشد. لذا پیشنهاداتی برای رسیدن به طراحی پایدار این نوع سازه های حائز اهمیت ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

مقاوم سازی ، سازه زیرزمینی ، زیرساخت ، تهدیدات ، آسیب پذیری