سیر تحولات مفهوم ایمان در مسیحیت، از قرون وسطی تا دوره معاصر

در باب اهمیت مفهوم ایمان، همین بس که در همه ادیان ابراهیمی، سعادت انسان در گرو آن دانسته شده است. در مسیحیت توجه بسیاری به معنای ایمان، متعلق ایمان، نسبت ایمان و عمل و پیامدهای زیست دینی شده و از این رهگذر بحثهای فراوانی در اطراف آن شکل گرفته است. در قرون وسطی و دوره اصلاحات دینی، همچنان بحثها تا حد زیادی تحت تاثیر فضای کتاب مقدس و دوره آباء قرار دارد، اگرچه وجهه فلسفی بحث گسترش بیشتری پیدا کرده است. در عصر جدید و دوره مدرن، ایمان به مرور در ذیل عقلانیت تفسیر میشود که هگل در بالاترین مرتبه چنین دیدگاهی قرار دارد. اما در انعکاس به فلسفه هگل، و در ادامه دیدگاه های رمانیک نسبت به جهان و انسان، به مرور عواطف نیز در ترسیم ابعاد ایمان نقش پر رنگی به خود میگیرد. تلاش بسیاری از متالهین مسیحی در دوره معاصر این است که از امور اسطورهای که در اطراف ایمان دینی شکل گرفته بکاهند یا بر استقلال زیست ایمانی تاکید کنند. در این مقاله تلاش شده است تا به شکلی مختصر و با روشی توصیفی-تحلیلی به این سیر تحول پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

ایمان ، مسیحیت ، خدا ، قرون وسطی ، دوره معاصر