مقایسه آثار دو نوع کراتین (هیدروکلراید و مونوهیدرات) بر سطوح خونی تستوسترون و کورتیزول مردان جوان تمرین کرده

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 505

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PESSO03_067

تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1398

چکیده مقاله:

هدف: امروزه تولید و فروش مواد نیروافزا به صنعتی سودمند تبدیل شده است که هرساله به تعداد و تنوع آن اضافه میشود و در حال حاضر نوعی از مکمل کراتین ساختهشده است که ادعا میشود جذب بسیار بیشتری از مکمل کراتین مونوهیدرات دارد و نیازمند دوره بارگیری نیست. نام این مکمل، کراتین هیدروکلراید است و به نقل سازندگان آن می تواند نسبت به انواع کلاسیک آن جذب بیشتر و اثربخشی بیشتری بر عملکرد بدن ورزشکاران داشته باشد. ولی این ادعا به صورت کامل مورد بررسی قرار نگرفته است. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و کاربردی است که در آن 36 نفر از آزمودنی های سالم دانشجوی کارشناسی رشته علوم ورزشی دانشگاه گیلان به صورت هدفمند و با دارا بودن حداقل 6 ماه سابقه تمرینی منظم ورزشی در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند که گروه اول 20 گرم کراتین مونوهیدرات، گروه دوم 3 گرم کراتین مونوهیدرات،گروه سوم 3 گرم کراتین هیدروکلراید (به صورت پودر خالص ترکیبشده با آب) در روز به مدت یک هفته مصرف کردند و گروه چهارم نیز به همین مدت دارونما بود. مکمل ها به روش دوسویکور به آزمودنی ها داده شد که در صبح روز اول و قبل از دادن مکمل ها به آزمودنی ها،ارزیابی های اولیه و متغیرهای پیش آزمون شامل اخذ نمونه های خونی به میزان 5 میلی لیتر از هر آزمودنی در شرایط ناشتایی ( 8 تا 10 ساعت) صورت گرفت که برای سنجش سطوح خونی تستوسترون و کورتیزول بود و پس از 7 روز نیز مجددا نمونه های خونی گرفته شد. یافته ها: مصرف 20 گرم کراتین مونوهیدرات تاثیر معنی داری بر سطوح خونی کورتیزول و تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول داشت (p≤0/05) درحالیکه این اثر با مصرف 3 گرم کراتین مونوهیدرات، 3گرم کراتین هیدروکلراید و در گروه دارونما معنی دار نبود (p≥0/05). در مقایسه بین گروهی نیز مشخص شد که بین گروه مصرف کننده 3 گرم کراتین هیدروکلراید با گروه 20 و 3 گرم کراتین مونوهیدرات تفاوت معنی داری وجود ندارد. (p≥0/05). نتیجهگیری: 22 گرم کراتین مونوهیدرات بر ترشح کورتیزول و تستوسترون و نسبت تستوسترون به کورتیزول اثر دارد و خواص آنابولیکی را از خود بر جای می گذارد. درحالیکه این اثر در مورد 3 گرم کراتین مونوهیدرات و هیدروکلراید صادق نیست. همچنین 20 و 3 گرم کراتین مونوهیدرات با 3 گرم کراتین هیدروکلراید تفاوتی ندارد.

نویسندگان

محمد میلاد طیبی

دانشجوی کارشناسی ارشد فیژیولوژی ورزش، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

حمید اراضی

دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه گیلان، رشت، ایران