اثربخشی بازیدرمانی عروسکی با محوریت داستانهای اجتماعی برافزایش مهارتهای اجتماعی کودکان اتیستیک 7 تا 14 سال شهر رشت

اتیسم یکی از شایع ترین اختلالهای فراگیر رشد است و مهارتهای اجتماعی یکی از عوامل موثر درروند رشدی زندگی بیماران مبتلابه این اختلال است که خود مداخلات روانشناختی مجزایی را طلب میکند. هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین اثربخشی بازیدرمانی عروسکی با محوریت داستانهای اجتماعی برافزایش مهارت اجتماعی کودکان اتستیک 7 تا 14 سال شهر رشت میباشد. طرح پژوهش حاضر ازنظر هدف کاربردی بوده و ازنظر نحوه گردآوری داده ها، نیمه آزمایشی میباشد، جامعه آماری این پژوهش کودکان دارای اختلال اتیسم که مدرسه های اتیسم رشت حضور داشتند که شامل دو مدرسه بود که پس از قرعه کشی یکی از مدارس انتخاب شد تمامی این کودکان توسط روانپزشک دارای اتیسم تشخیص داده شده بودند که از بین آنان تعداد مشخصی به عنوان نمونه انتخاب شدند. که به صورت تصادفی 15 نفر انتخاب در گروه آزمایشی و کنترل قرار داده شد. به طور همزمان پرسشنامه های مهارتهای اجتماعی برای دو گروه اجرا شد. سپس برنامه ی آموزشی در یک دوره ی 16 جلسه ای 45 دقیقه ای برای گروه آزمایش به اجرا درآمد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردندپس. از اتمام جلسات مجددا0 پرسشنامه مذکور برای هر دو گروه در یک موقعیت یکسان اجرا شد. برای تجزیه وتحلیل یافته های تحقیق و نیز آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که با توجه به نظرات ارزیابی والدین و معلمان در رابطه با مقایسه میزان نمرات مهارتهای اجتماعی کودکان اتستیک در گروه های کنترل و آزمایش پس از کنترل نمرات پیش آزمون با در نظر نمرات پس آزمون، کودکان گروه آزمایش دارای میزان نمرات مهارتهای اجتماعی به مراتب بالاتری نسبت به گروه کنترل بوده اند، یعنی دوره آموزشی موثر بوده است. .(P> 0/05) از یافته های به دست آمده میتوان گفت که بازیدرمانی عروسکی با محوریت داستانهای اجتماعی بر مهارتهای اجتماعی موثر و مفید بوده بر همکاری، قاطعیت و خویشتنداری (P> 0/05) موثر بوده است و از این رویکرد میتوان برای بهبود مهارتهای اجتماعی کودکان اتیستیک استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی عروسکی ، داستانهای اجتماعی ، مهارت اجتماعی ، کودکان اتستیک.