اثربخشی قصه گویی به روش هدفمند بر قضاوت اخلاقی کودکان دبستانی

مقدمه: یکی از مهم ترین موضوعات در تربیت کودک، پرورش قضاوت اخلاقی اوست و قصه گویی به عنوان ابزاری جهت انتقال پیام های اخلاقی و رفتاری در جوامع گوناگون محسوب می گردد. پژوهش حاضر با هدف آموزش قصه گویی به روش هدفمند بر قضاوت اخلاقی کودکان دبستانی انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش،کلیه ی دانش آموزان دختر دبستانی مدرسه در سال تحصیلی 1395-1396 مشغول به تحصیل هستند. بر این اساس، نمونه پژوهش در بر گیرنده 93 نفر از این جامعه است 15 نفر گواه، 15 نفر آزمایش که برای انتخاب آن از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و به طور همزمان قضاوت اخلاقی لنیک و کیل 2005 .برای دو گروه اجرا شد. سپس بر اساس برنامه ی آموزشی، 8 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند. و گروه گواه مورد آموزشی قرار نگرفت. پس از اتمام جلسات مجددا پرسشنامه های مذکور برای هر دو گروه در یک موقعیت یکسان اجراء شد تا تاثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته مشخص شود. یافته ها: نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص های آماری تحلیل کوواریانس، تحلیل چند متغیری (مانوا) نشان داد طبق فرضیه آموزش قصه گویی به روش هدفمند بر قضاوت اخلاقی موثر بوده اند. P> 0/001 نتیجه گیری: از این را می توان از قصه گویی به عنوان یک روش آموزشی غیرمستقیم و متناسب با دنیای کودکی به صورت آزاد با روش های از پیش تعیین شده با توجه به آموزه خاص و هدفمند اخلاقی بهره گرفت.

کلیدواژه ها:

گویی به روش هدفمند ، قضاوت اخلاقی